| |
ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
Ακούμπησα στην κουπαστή,
Κι’ ένοιωθα τον αγέρα,
Να με κτυπάει στο πρόσωπο,
Εκείνη την ημέρα,
Αγνάντευα στο πέλαγο,
Του ορίζοντα την άκρη,
Κι’ ένοιωσα έτσι ξαφνικά,
Στο μάγουλο το δάκρυ,
Οι αναμνήσεις πέρναγαν,
Μπροστά μου σαν ταινία,
Να μου θυμήσουν τα παλιά,
Πράγματα με ουσία,
Αυτά που ο χρόνος δεν μπορεί,
Ποτέ να πολεμήσει,
Αισθήματα που ένοιωθα,
Πριν φτάσω ως την δύση,
Έρωτες τόσο μακρυνούς,
Που όμως δεν ξεχαστήκαν,
Χαράκτηκαν στην μνήμη μου,
Και στην ψυχή μου μπήκαν,
Αγάπες τόσο δυνατές,
Πιότερο κι’ απ’ ατσάλι,
Που δεν καταφερε ποτέ,
Ο χρόνος να τις βγάλει,
Μεσ’ από την καρδούλλα μου,
Ούτ’ από το μυαλό μου,
Γιατί τις έχω ζωντανές,
Πάντα μεσ’ τ’όνειρο μου.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
