Απειρα φορουσε προσωπα
το προσωπο που μετασχηματιστηκε
σε 'κεινο που κοιτουσε
κι όταν ερχοταν ο καιρος και του ζητούσες
μια να γυρισει να σε κοιταξει
μια εκανες δυο βηματα πιο περα
ένα γερικο λιονταρι
μια πρασινη ακριδα
ένα δελφινι καθως ξυπνα
όλα χωρουσαν
κι όλα εβλεπαν τον εαυτο τους για τελευταια φορα
...
μα διχως την ουσια της υπαρξης
...
αυτην την κρατουσαν για το περασμα τους
...
Μην φοβηθείς τον φυλακα του Χρονου
σαν δεις σ' αυτόν την οψη σου
μα διαισθανσου γαληνια το βημα
μα διχως την ουσια της υπαρξης
ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΧΩΡΙΣ ΤΗΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΑΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΕΤΣΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::oh.:: ::oh.::