Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στερνή γνώση
 
Γίνεται άκαρδη η γλώσσα σαν γερνά,
μισεί με πάθος όσα τρόμαξε να αγγίξει
σαν ήταν νέα, άμυαλη και δροσερή,
πριν με την ματαιότητα που κουβαλά να φρίξει.
-Πονάς, καλή μου;
Άρα είμαι ζωντανός...
Με μια σπρωξιά στο παρελθόν ποιος θα με ρίξει;-.

Είναι άχρωμα τα μάτια που φορώ,
σαν χαμαιλέοντας να κρύβομαι στο γκρίζο,
γέροντας πια, απόκληρος των στεναγμών,
ούτε τις λέξεις μου δεν ξέρω πια να ορίζω
-πες μου, θυμάσαι
που μ'αγάπησες πολύ;
Πάνε αιώνες μα όσο ζω θα στο θυμίζω-.

Δεν στάζει πια ένα δάκρυ ζωτικό
και τα χαρτιά μου έχουν τώρα πια στεγνώσει,
μα πώς μπορείς εσύ, με δάδες και καρφιά
να μου σκαρώνεις μια θυσία για να με σώσει;
-Τα χείλη τρέμουν
μα τα δοντια δεν τολμούν
να σε δαγκώσουν δυνατά, στερνή μου γνώση...-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων.
 
πανσελινος
20-10-2014 @ 15:25
Μπράβο σου !

Τα χείλη τρέμουν
μα τα δοντια δεν τολμούν
να σε δαγκώσουν δυνατά, στερνή μου γνώση...- ::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-10-2014 @ 15:49
Ζωγραφίζεις !!!!!!! ::theos.:: ::hug.::
Καλή βδομάδα
adespotoi
20-10-2014 @ 16:36
σε ευχαριστώ Αγάπη, μακάρι να ένιωθα έτσι, μα θα ήθελα να νιώθω, λες
να παίζει μαζί μου κι η θεά μούσσα;;;;;;;

καλησπέρα.

::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
20-10-2014 @ 16:39
Πόνος ανάγλυφα ζωγραφισμένος,
όπως ακριβώς του πρέπει!

Καλό απόγευμα Αγάπη!
::yes.:: ::yes.::
nadin1974
20-10-2014 @ 17:39
-Τα χείλη τρέμουν
μα τα δοντια δεν τολμούν
να σε δαγκώσουν δυνατά, στερνή μου γνώση...-

Υπέροχη Αγάπη !
Πόσο σοφά εποίησες!
::theos.:: ::yes.:: ::hug.::
**Ηώς**
20-10-2014 @ 18:15
κάθε στίχος ξεχωριστός και το σύνολο ένα θαύμα Αγάπη!
::love.:: ::hug.::
Αναπάντεχος
20-10-2014 @ 19:01
πες μου, θυμάσαι
που μ'αγάπησες πολύ;
Πάνε αιώνες μα όσο ζω θα στο θυμίζω-.
Αν έχεις γνώση διάβαινε ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
Μ.Ελμύρας
20-10-2014 @ 19:34


Αριστουργηματική γραφή!
Καλησπέρα Αγάπη.
Sofitsa
20-10-2014 @ 22:52
Για άλλη μια φορά, το λάτρεψα! ::hug.::
kapsoura
20-10-2014 @ 23:22
Και σημερα ειναι παγκοσμια μερα των ηλικιωμενων!
Κοιτάζω μ(προ)στά.
21-10-2014 @ 01:50
...να σ' είχα πρώτα!!! Καλό ξημέρωμα! ::up.::
love2dance
21-10-2014 @ 13:22
::scare.:: εμπνευσηηηηηηηηηηηηηηη
Βασίλης Μ.
22-10-2014 @ 10:16
Πιστεύω πως όταν φτάσει κάποιος άνθρωπος στη στερνή γνώση,
όλο και κάτι θα έχει να θυμάται που θα τον οδηγήσει σε σκέψεις όπως οι παραπάνω...
ΒΥΡΩΝ
22-10-2014 @ 15:30
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Tessi
27-11-2014 @ 02:23
Τοσο μεστο..με όλη την ψίχα κ τους χυμούς. ..
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-11-2015 @ 14:56
Θα συμφωνησω απολυτα με την Ναντιν, εξαισιο τα φιλια μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
ταπεινος ναρκισσος
24-11-2015 @ 19:43
Γίνεται άκαρδη η γλώσσα σαν γερνά,
μισεί με πάθος όσα τρόμαξε να αγγίξει
σαν ήταν νέα, άμυαλη και δροσερή,
πριν με την ματαιότητα που κουβαλά να φρίξει.
Με ποία ευρηματική βαθυστοχαστία συλλογών έλκεις το
ενδιαφέρον όσων σε αναγνώσκονται Αγάπη! ! !
Καλησπέρα σου! ! !
seizeTHEday
25-11-2015 @ 17:41
Έτσι είναι.
Όταν οι αισθήσεις είναι "νεκρές"...
... η γνώση "περισσεύει".
Την καλησπέρα μου.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο