|
| Σκια | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | Αδραχτι..
ψυχη καρφωμενη στο χωμα.
κλωστες,σκιες
χορευουν γυρω του
σαν αισθησιακη φλογα
κομποι τραβουν προς τα πισω
σφιγγουν,
γυρω και μεσα
σαν γυαλια καρφωμενα στην φλεβα.
Αρχισε να πεφτει βροχη
μουντη και κρυα
οπως το νερο εκεινο το βραδυ...
καυτο μηπως καταφερει να ζεστανει,
παγωμενο μηπως μπορεσει να μουδιασει...
Πενα βουτηγμενη σε σκοτεινο μελανι
ζωγραφιζει την μορφη του,
απαρατηρητη σκια γλιστραει μεσ'τον εφιαλτη
με την υγρη ανασα στο αυτι της,
πνοη εγκλωβισμενη,
γρατζουναει τα πνευμονια να βγει προς τα εξω
αγριες γραμμες εδω και εκει
σκορπιες μαχαιριες και γιατι
ενα παθητικο φιλι που ποτε δεν θα ανταποδωσει.
Ονειρο ειναι...
μεταμορφωνεται γελωντας υστερικα
καθως μπαινοβγαινει μεσα της,
φωτια που καιει τα παντα
αφηνοντας ενα τοπιο του χαμου...
παγος,μουδιασμα
μεχρι η ξενη σαρκα
να σαπισει ,να χαθει.
Καιρο τωρα κολυμπαει στην φωτια
βουτια στο κενο
μηπως και ο βυθος
ανακουφισει κατι απο την φλογα,
τρεμοσβηνει σαν πενθιμο καντηλι.
ο χτυπος λικνιζεται μονοτονα
μεσα στην βαρια του πανοπλια.
Ξυλινο στρατιωτακι
με ματωμενα χερια
κι ενα ποδι κουτσο...
δεν μπορεις να τρεξεις...οχι τωρα...
μνημη,
το κρασι της ληθης
περναει αγρια απο τις ρωγμες των χειλιων της
στρεφοντας μακρια το βλεμμα
απο τα μολυβενια ματια του φοβου.
Σακατεμενο πλασματακι...
απλωσε τα χερια σου...κι ας τρεμουν...
ισως να γινουν παλι φτερα για να πεταξεις...
Ο χρονος σαν αρχαιο νομισμα
στριφογυριζει μεσα στα δαχτυλα,
σκουριαζει περιμενοντας την μοιρα να
διαλεξει την σωστη πλευρα...
δεν εχεις πεθανει...οχι ακομη...
εχεις την ζωη σου...
απλως πρεπει να μαθεις να
την χρησιμοποιησεις ξανα...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| Is all that we see or seem but a dream within a dream....? | | |
|
Μαυρομαντηλού 22-10-2014 @ 16:48 | Ο χρονος σαν αρχαιο νομισμα
στριφογυριζει μεσα στα δαχτυλα,
σκουριαζει περιμενοντας την μοιρα να
διαλεξει την σωστη πλευρα...
δεν εχεις πεθανει...οχι ακομη...
εχεις την ζωη σου...
απλως πρεπει να μαθεις να !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
την χρησιμοποιησεις ξανα...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | pennastregata 22-10-2014 @ 16:48 | Αυτό το τελευταίο, ξεναπες το...
Δυνατό. | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|