|
| Unnamed fairytale | | | Εκδοχη για horror movie lovers. οι αλλοι...απλα διαβαστε το, αν και δεν ειναι τιποτα που να αξιζει πραγματικα σχολιο. Απλα αφηστε το ασχολιαστο.... | | Στον μαυρο πυργο της
τα ονειρα κοιμουνται.
Η ομορφια και η καλοσυνη
στο πετρωμα χανονται.
Η φιλια της, οι ιστοι
και για ομορφια κισσοι.
Οι ρωγμες γιναν σκαλισματα
και οι στριγγλιες τιτιβισματα.
Διεστραμμενα ολα τα νοιωθει
και οπως στον αργαλειο της κλωθει
ολο το δαχτυλο πληγωνει
καθως το ολολευκο παγωνι
κοκκινο, ξεκοιλιασμενο
στην καρδια του ανοιγμενο
σκωζει στην εισοδο σπσρταρα
να, και ο θανατος σιμα.
Το δεντρι πετσοκομμενο
το τσεκουρι ματωμενο
ο κηπος γιοματος αγκαθια
αιματα στα ασπαλαθια.
Τα παιδια της στο παρτερι
απο εκεινης το χερι
και ο πριγκιπας δεμενος
απ'το δεντρο κρεμασμενος.
Ο αερας φερνει χωμα
η βροχη κονειο στο στομα
μα εκεινη ζωντανη μενει
πανω απο τον αργαλειο σκυμμενη.
Αυτη ειναι η συμφωνια
δεν υπαρχει αμφιβολια,
εκεινη με κοκκινο υπεγραψε
για τον πλουτο την ζωη της εκαψε.
Αιωνια ζητησε να ζει
και ιδου η δικη της ανταμοιβη.
Τα φαντασματα την οδηγησαν στην τρελα,
απο τοτε που ηταν 18 χρονο κοπελα.
Το προσωπο ακομη νεο
κορμη λευκο, σφιχτο, ωραιο
αγαλμα Ελληνικο
μα τωρα μονο φρικιο
οποιος την δει την ονομαζει.
Οχι το εξω, με φρικιο δε μοιαζει.
Η ψυχη ομως ειναι τοσο μολυσμενη
σαν δαιμονα καρδια ζεματισμενη.
Οι πραξεις την οδηγησαν εδω
το βλεμμα στο κενο
το χερι στο υπηρετη το λαιμο
τον σφιγγει, τον σκοτωνει
και τον ριχνει στο αλωνι
σαν σακι
για τους σκορπιους τροφη.
Στο μπαουλο χρηματα σωρος
στηνν ζωη της πανικος.
Αυτη ειναι η αιωνια τιμωρια
να πεσει σε αυτην Κριση αγια
το τι κανει αφου το κανει να το δει
ομως ο δρομος που πηρε δεν εχει επιστροφη.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Η καθαροτητα των μιασμενων | | |
|
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 06-04-2006 | που πήγαν οι τόνοι?? όχι τα ψάρια, οι άλλοι :) ππ καλό! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 07-04-2006 | Ωραιο παραμυθι, μου αρεσε !!!!!! Καλημερα !!!!!!!! | | Chimaira 07-04-2006 | ποτε δεν βαζω τονους....... | | μπρουχίτα 07-04-2006 | Ό,τι γράφεται από ψυχής (κατά την γνώμη μου) το λιγότερο που αξίζει είναι ένα σχόλιο... Μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που γράφεις.. Κι η ατμόσφαιρα στο ποίημα σου υπέροχη.. Μπράβο! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|