| |
| | Φυσάει αλλαγές |  | | | Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.Χειμώνας, κρύωνε. Τι περιμένεις; του λέω.Τον άλλον αιώνα, μου λέει."Που να πάω" ...Τ.Λ. ...Μόνο αγάπη. | | |
Τα κιτάπια των ανθρώπων, διαγράφουν διακλαδιζόμενες ,
τροχιές. Οι ελλείψεις οι απουσίες και οι χορδές πάλλονται σε
μια διαδικασία συντήρησης.
Μαντήλια κουνιούνται, σκέψεις μανταλώνουν , παρηγοριές
σέρνουν τις ελπίδες σε κατώφλια παλαιών θόλων.
Εκεί που οι αέρηδες του μεταφυσικού σβήνουν κεριά
και εκλάμψεις τυφλώνουν.
Έστω πως το μισό του εφευρετικού χρόνου διανύσαμε
αναχωρητές του μυστηρίου οδοιπορώντας το πραγματικό .
Αγάπες , εξάψεις, εφήβων δάκρυα, παιδικά δωμάτια κι
ο δράκος στο κατόπι βράδυ χειμωνιάτικου Σαββάτου στο βουνό.
- Κλείσ΄το παράθυρο φυσάει προσβολές -
Μυστικά περάσματα και ψίθυροι κραδαίνουν της ψυχής τα ηνία
σε διαβάσεις τυφλές με άμαθες υπάρξεις .
Έστω ο νους πυγολαμπίδας φύσης - ανάματα αναπνοές και εκπνοές
σκοτάδια - του σκοταδιού την παύση να φοβάσαι.
Τα κιτάπια των ανθρώπων, διαγράφουν διακλαδιζόμενες ,
τροχιές. Ψάχνοντας οπές διαφυγών και οδοιπορώντας το
πραγματικό κοίτα ερήμην σου μην σβήσουν του μυστηρίου
οι άχραντες αρχές και χάσεις τα φτερά σου απ΄ του ώμους.
Το άλλο μισό που σου απέμεινε ανύψωσε το - φλόγα στο φως -
και ας φοβάσαι.
- Άνοιξε το παράθυρο φυσάει αλλαγές -
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS... | | | |
|
FRACTALS
23-10-2014 @ 15:43 | Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.
Χειμώνας, κρύωνε.
Τι περιμένεις; του λέω.
Τον άλλον αιώνα, μου λέει.
"Που να πάω"
Όσο για μένα, έμεινα πάντα ένας πλανόδιος πωλητής αλλοτινών πραγμάτων,
αλλά... αλλά ποιος σήμερα ν' αγοράσει ομπρέλες από αρχαίους κατακλυσμούς.
"Χρωματίζω πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν"
Αλλά μια μέρα δεν άντεξα.
Εμένα με γνωρίζετε, τους λέω.
Όχι, μου λένε.
Έτσι πήρα την εκδίκησή μου και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους.
"Τραγουδάω, όπως τραγουδάει το ποτάμι"
Κι ύστερα στο νοσοκομείο που με πήγαν βιαστικά...
Τι έχετε, μου λένε.
Εγώ; Εγώ τίποτα, τους λέω. Μόνο πέστε μου γιατί μας μεταχειρίστηκαν,
μ' αυτόν τον τρόπο.
Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα,
αλλά εκείνη αρνείται.
"Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε,
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν' ακουμπήσω,
μια μικρή ανεμώνη."
Κύριε, μάρτησα ενώπιόν σου, ονειρεύτηκα πολύ
"μια μικρή ανεμώνη." έτσι ξέχασα να ζήσω.
Μόνο καμιά φορά μ' ένα μυστικό που το 'χα μάθει από παιδί,
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς που όλη τη μέρα χάρισαν τ' όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους.
Ήτανε πάντοτε αλλού.
Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.
Τάσος Λειβαδίτης | | AceOfSpades
23-10-2014 @ 16:17 | γιου αρ έι σάνσάιν... | | Μαυρομαντηλού
23-10-2014 @ 16:57 | ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΕΧΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Sui generis
23-10-2014 @ 17:32 | Εξαιρετική πηγή συναισθήματος. | | aridaios
23-10-2014 @ 19:25 |
Τα κιτάπια των ανθρώπων, διαγράφουν διακλαδιζόμενες ,
τροχιές. Ψάχνοντας οπές διαφυγών και οδοιπορώντας το
πραγματικό κοίτα ερήμην σου μην σβήσουν του μυστηρίου
οι άχραντες αρχές και χάσεις τα φτερά σου απ΄ του ώμους.
::rock.:: καλοοοοοοοοοοοοοοοοο ::yes.:: | | Μ.Ελμύρας
23-10-2014 @ 19:58 | Αγάπες , εξάψεις, εφήβων δάκρυα, παιδικά δωμάτια κι
ο δράκος στο κατόπι βράδυ χειμωνιάτικου Σαββάτου στο βουνό.
- Κλείσ΄το παράθυρο φυσάει προσβολές
-Το άλλο μισό που σου απέμεινε ανύψωσε το - φλόγα στο φως -
και ας φοβάσαι.
- Άνοιξε το παράθυρο φυσάει αλλαγές -
Αριστουργηματική γραφή!
Καλησπέρα. | | pennastregata
24-10-2014 @ 11:43 | Πλήρης απορρόφηση από εικόνες και αισθήσεις... | | πανσελινος
24-10-2014 @ 20:33 | - Κλείσ΄το παράθυρο φυσάει προσβολές -
Μυστικά περάσματα και ψίθυροι κραδαίνουν της ψυχής τα ηνία
σε διαβάσεις τυφλές με άμαθες υπάρξεις . ::theos.::
Το άλλο μισό που σου απέμεινε ανύψωσε το - φλόγα στο φως -
και ας φοβάσαι.
- Άνοιξε το παράθυρο φυσάει αλλαγές - ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
