Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα σπίτια τα παλιά
 λίγα λόγια για το ποίημα : ντε Γκόοοοοοοοοολ (τζάμπο θρύλος)
 

Σφιχτά τα χείλη της φωτιάς κρατούν τα’ αποκαϊδια
Τα μυστικά ,τα όνειρα , τα ψέματα μου εκεί
καρδιά μόνο απ’ το χρώμα της δεν έκανε ταξίδια
ντυμένη ήσουν το κόκκινο, μα φόραγα χακί.

Κάποια στιγμή που πέθανα πριν από το χαμό
Πριν το χαμό που θάμπωνε τ’ άστρο το μεσημέρι
Ήρθες και με ανέστησες μα μ’ άφησες τυφλό-
Πόθησα να σε ξαναδώ στης γης τα’ άγρια μέρη

Ποιος είν΄ο ίσκιος του χλωμού κεριού που αργοσβήνει
στου άγγελου τη ζωγραφιά ποιος με ιχνηλατεί
νότα απ΄ το πιάνο κύλησε κι έσπασε τη γαλήνη
και του ‘κοψε το δάχτυλο απάνω στο χαρτί.

Δέκα χιλιάδες βήματα χαρίστηκαν του ανθρώπου
Σάββατο που γεράσανε της Τρίτης τα μωρά
Δέκα χιλιάδες άνθρωποι με βήμα επί τόπου
Τους άκουσα και νόμισα πως φεύγαν μακριά

Σφιχτά, κρατούν τα ξύλινα παράθυρα τον χώρο
Μια φυσαλίδα παρελθόν στο σπίτι το παλιό
Μικρό πουλάκι στάθηκες, φτερό μου ποντοπόρο
Ένα τραγούδι άκουσα κι ένα αναφιλητό.


{Α}




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη
 
Sui generis
23-10-2014 @ 17:29
Εξαιρετική δημιουργία.
aridaios
23-10-2014 @ 19:24
Κάποια στιγμή που πέθανα πριν από το χαμό
Πριν το χαμό που θάμπωνε τ’ άστρο το μεσημέρι
Ήρθες και με ανέστησες μα μ’ άφησες τυφλό-
Πόθησα να σε ξαναδώ στης γης τα’ άγρια μέρη
καλοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο ::up.::
ΒΥΡΩΝ
23-10-2014 @ 19:28
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΟ.....
ΜΠΡΑΒΟ.........

::rock.:: ::theos.:: ::rock.::
Είμαι να σκάσω
23-10-2014 @ 19:41
Ποια ύαινα μας ρούφηξε το μέρισμα του τόκου
ποιος κάβειρος μας πέταξε σε μια καταπακτή
τη λάσπη του καιρού κρατώ σαν άλυτο σουντόκου
σε ορέγομαι ανάσκελα και ασκαρδαμυκτί
Μ.Ελμύρας
23-10-2014 @ 20:04
Δέκα χιλιάδες βήματα χαρίστηκαν του ανθρώπου
Σάββατο που γεράσανε της Τρίτης τα μωρά
Δέκα χιλιάδες άνθρωποι με βήμα επί τόπου
Τους άκουσα και νόμισα πως φεύγαν μακριά

Σφιχτά, κρατούν τα ξύλινα παράθυρα τον χώρο
Μια φυσαλίδα παρελθόν στο σπίτι το παλιό
Μικρό πουλάκι στάθηκες, φτερό μου ποντοπόρο
Ένα τραγούδι άκουσα κι ένα αναφιλητό.

Υπέροχο(ς)!
Καλό βράδυ.
M.is
23-10-2014 @ 21:38
Ένα όμορφο ταξίδι η γραφή σου..... ! ::hug.::
νετη541
24-10-2014 @ 11:23
...ακόμα και ξεχτένιστος είσαι όαση, μάι φρεντ...θα χόρευα απ' τη χαρά μου αλλά ακόμα δεν δύναμαι... ::wink.::
pennastregata
24-10-2014 @ 11:44
Άσσος...
Sofitsa
24-10-2014 @ 12:44
Ωραιότατο!
FRACTALS
24-10-2014 @ 12:54
Πλέκεις τις λέξεις Άσσε και φτιάχνεις τα εργόχειρα του κόσμου .
Πάντα απίστευτα πως γράφεις. Το θαύμασα και λιγουλάκι το ζήλεψα!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο