Και σε θυμάμαι
να ψιθυρίζεις σ’ αγαπώ
πόσο λυπάμαι
να τάζεις ήλιο κι ουρανό
πόσο φοβάμαι
τώρα που μόνος μου εδώ
όλα μιλάνε
για μια αγάπη φυλακή
που δεν ξεχνάνε
Και σε θυμάμαι....
Και σε θυμάμαι,
μ’ ένα δάκρυ να μου λες
να μη φοβάμαι
τι κι αν χωρίζουμε εμείς
να μη λυπάμαι
δεν είν’ το τέλος της ζωής
απλά περνάμε
σε άλλη διάσταση καρδιάς
και εκεί κρατάμε
αγάπες έρωτες στιγμές
που μας κερνάνε
ακόμη έναν χωρισμό
για να ζητάμε
το πρώτο χάδι μιας αυγής
που δεν ξεχνάμε
Και σε θυμάμαι...
Και σε θυμάμαι
να μ’ αγκαλιάζεις στη βροχή
πόσο λυπάμαι
να κλείνεις κάθε μου πληγή
πόσο φοβάμαι
τώρα που μέσα στην καρδιά
όλα ξεσπάνε
μ’ ένα δάκρυ μια ευχή
να σε ζητάνε
Και σε θυμάμαι....
