| |
[align=left][B][I]
*~* Πονεμένες σκέψεις *~*
Παραπλανημένες οι σκέψεις που ψάχνουν
να βρουν το χρόνο για να ασκούν εντυπώσεις
στο να μην κάνουν απολύτως τίποτα...
Κι' αυταπατώνται συχνά πως φέρνουν τα πάντα
σε μια προοπτική στων σκιών τη λόχμη...
Αδιαφορείς γιατί δεν έμαθες ποτέ τι χρώμα
έχει η Αγάπη...
Που καίγεται σαν πυροτέχνημα αδικοχαμένης ευτυχίας.
Σπασμένα κομμάτια πάγου που βρέθηκα στο κενό τους
είδα την λάμψη και είπα εγώ θα σου ζεστάνω τη ψυχή
να γίνεις κρυστάλλινο νερό όπως σε φανταζόμουν !
Στ' όνειρό μου,, πηγή ερωτική και αδιάφθορη
ούτε μια τρίχα, ένα πινόμαλλο δεν ήθελα να χαλάσω
απ' το ιστό που έχεις γύρο σου, σαν την θεά αράχνη
διάβαινε το ενδιαφέρον κοντά σου
και γύριζε λυπημένο στην άρνηση...
Μου πάγωσες τα θερμοφόρα αισθήματα
μεθοδεύοντας τις υποκριτικές σου ικανότητες
χαμογελάς σε ανισόρροπες μορφές
που σε ρίχνουν στο πηγάδι της υποτέλειας...
Σου μίλησα και σ' άπλωσα το χέρι πολλές φορές
μίκρυνε το εγωιστικό θηρίο που εκτρέφεις
θα χάσεις της Αγάπης αντοχές
αποστάσεις ανοίγεις και τις προτρέπεις .
Προβάλεις την λάθος εξουσία της ύπαρξής σου
σ' υποτελείς που μόνο ξέρουν να σκύβουν το κεφάλι
δεν δέχεσαι κοντά σου την αλήθεια
τα δυνατά αισθήματα που διώχνουν τη παραζάλη.
Μια πονηρή βέβηλη σκέψη σ' απομακρύνει
απ' της Αγάπης το θείο τοπίο...
Κριμένη πίσω από τη μάσκα του ψεύτικου χαμόγελου
σ' ένα σάπιο παρατημένο στη τύχη του, πλοίο !
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
