| |
Τόσες φορές προσπάθησα
να αλλάξω τον εαυτό μου
και τόσες πάλι κλείστηκα μες τα κελιά του νου
αρνήθηκα, αποδέχτηκα
τη μοίρα το γραφτό μου
έβαλα στόχους κι ύστερα να πάω δεν είχα που…
Τόσα καράβια πέρασαν
απ’ τ’ όνειρό μου πάλι
με πόσες τα ‘δεσα τριχιές μη μου τα πάρει η αυγή
απ’ τις χαρές που έζησα
ήσουν η πιο μεγάλη
στις χίλιες μόνο μια φορά που μας κερνά η ζωή
Χίλιες φορές γεννήθηκα
χίλιες έχω πεθάνει
και πάλι απ’ τα ερείπια έχω αναστηλωθεί
χίλιες φορές αρνήθηκα
τα λάθη που είχα κάνει
και χίλιες τα ξανάκανα … και πάλι απ’ την αρχή
μέρες και μέρες πέρασαν
μα δεν περνά ένα βράδυ
που να μη ρίξω μια ματιά στο θάνατο λοξή
τα μάτια αδικογέρασαν
ζητώντας στο σκοτάδι
να βρούνε μες στα απρόοπτα, κάποια προοπτική
γέρος Εφέσιος γράμματα
που ήξερε και γραμμένα
έλεγε «όλα ενότητα μαζί και χωρισμός»
ίσως γι’ αυτό τα θραύσματα
κι όλα μου τα σπασμένα
μια τα σκορπώ στον άνεμο και μια τα συγκολλώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
