| |
Φευγαν ένας ένας και ουδένας δεν τον ρωτησε
τι ειναι αυτά που λεγεις μας κυρίως ποιον στηρίζεις
εγώ χαμένη με την πίκρα που στο στήθος νότισε
από το χώμα έφερα στροφή ...με λάβαρο μας χτίζεις
Αυτός ήταν ψηλά κοιτούσε χάμω και συνέχιζε
άδειαζε αισχρά ο ήχος τις ψυχές... κουφάρια μόνο
να του πετούσα πέτρες δεν τον ρίχναν έριζε
διεκδικώντας το απτό του νου μας μπάλα κλώνο
Να σπασεις Θεέ τους ουρανούς σου ...Ελλάς!!!
να ξεπλυθεί η βρωμιά και ο βούρκος απ'τα μάτια
να αδράξει μέρα ο ήλιος σου για να ζεστάνει εμάς
κι όσοι σε πρόδωσαν να διαλυθούν κομμάτια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
