| |
| | Γαλήνη |  | | | "...Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο - κρατάω στο χέρι το κλειδί..." (ε) | | |
Τραβώ τα γκέμια, ξεπεζεύω από της Γης την πορεία
βουτώ και πέφτω στ' ουρανού τα νεφελένια τοπία
Γιατί να ζω βήμα βήμα, αφού μπορώ να πετώ;
Γιατί να πνίγομαι στην όχθη; Αφού αγαπώ το νερό!
Δεν ψάχνω πια μακρυά, μήπως και βρω τη γαλήνη
τη νοιώθω μέσα στης ανάσας μου την ήρεμη δίνη
Είμαι στο τώρα, στο εδώ, ξεχνώ το πριν, το μετά
Είμ' ένα πράσινο φως, μια σμαραγδένια σκιά
Μ' ονειροστρόβιλο φτάνω ως του απείρου την πύλη
και κάνω κούνια σαν παιδί στου φεγγαριού την καμπύλη
Γίνομαι άνεμος, ήλιος, κοραλλένιος βυθός
ό,τι λαχτάρησα πολύ και μου κρυβόταν διαρκώς
Δε με τρομάζει ο χρόνος, θα 'μαστε φίλοι αιώνες
γιατί είμ' ακόμα το παιδί με τους γδαρμένους αγκώνες,
που δεν το νοιάζει να πέσει, και που μου λέει "Mην ξεχνάς:
Δρόμο δε γίνεται να κόψεις για κει που αξίζει να πας."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | "Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου... ο ουρανός δικός μου, η θάλασσα στα μέτρα μου..." | | | |
|
ΒΥΡΩΝ
29-10-2014 @ 16:10 | Δρόμο δε γίνεται να κόψεις για κει που αξίζει να πας."
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | πανσελινος
29-10-2014 @ 20:14 | Γιατί να ζω βήμα βήμα, αφού μπορώ να πετώ;
Γιατί να πνίγομαι στην όχθη; Αφού αγαπώ το νερό!
Δεν ψάχνω πια μακρυά, μήπως και βρω τη γαλήνη
τη νοιώθω μέσα στης ανάσας μου την ήρεμη δίνη ::theos.::
"Mην ξεχνάς:
Δρόμο δε γίνεται να κόψεις για κει που αξίζει να πας." ::theos.::
Πολύ καλό ! ! ! | | αντιφατική...
29-10-2014 @ 23:33 | Εξαιρετική δημιουργία! | | CHЯISTOS P
30-10-2014 @ 00:49 | ...αφού μπορείς και πετάς !.... ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
