Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια ελπίδα
 
Μια ελπίδα
Γεννήθηκα φτωχή κι έτσι απομένω,
σ’ όλη μου τι ζωή μονάχα δίνω.
Κι όσο το τέλος πλησιάζει περιμένω,
θαύμα να γίνει μοναχή μην απομείνω.
Είναι η καρδιά μου σαν παλιό λεωφορείο,
μπαίνει ο καθείς και βγαίνει, στο προορισμό σαν φτάσει.
συνομιλούν οι επιβάτες δυο –δυο και κατεβαίνουν
μόλις φτάσουνε στην στάση.
Πίσω αφήνουν τσακισμένο το εισιτήριο,
κάποιο κουτί αναψυκτικού και λίγη σκόνη,
ποτέ δεν δείχνουνε χαρτί ή διαβατήριο
και με χαράζουν με μια μαχαιριά ακόμη.
Βαρέθηκα να ελπίζω δίχως λόγο,
να τρώω αποφάγια και βρισιές.
Να κάνω διαρκώς τον γυρολόγο
και να υπομένω χίλιες μπαμπεσιές.
Δεν έχω πια τον χρόνο για να δράσω.
Κουράστηκα και θέλω αποδράσω.
Μα με κρατά μια άσβεστη ελπίδα,
ίσως να μοιάζω λίγο στην πατρίδα…
να ‘μαι ένα φοίνικας, που κάποιος θα με κάψει
κι έτσι φωτιά καινούργια θα ανάψει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΡΗΜΙΤΗΣ
30-10-2014 @ 11:31
"Πίσω αφήνουν τσακισμένο το εισιτήριο,
κάποιο κουτί αναψυκτικού και λίγη σκόνη,
ποτέ δεν δείχνουνε χαρτί ή διαβατήριο
και με χαράζουν με μια μαχαιριά ακόμη"

Μου άρεσε πολύ το ποίημά σου!
Μαυρομαντηλού
30-10-2014 @ 16:57
να ‘μαι ένα φοίνικας, που κάποιος θα με κάψει
κι έτσι φωτιά καινούργια θα ανάψει.
https://www.youtube.com/watch?v=fWQGJfOO5Gk

::up.:: ::up.:: ::up.::
Medelegief
30-10-2014 @ 17:09
να ‘μαι ένα φοίνικας, που κάποιος θα με κάψει
κι έτσι φωτιά καινούργια θα ανάψει.poli kalo ::rock.::
selana58 ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΤΟΥΦΑΡΗ ΣΕΤΤΑ
31-10-2014 @ 02:01
ευχαριστώ ....Μαυρομαντηλού μ' αρέσει ο Τσαουσάκης

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο