| |
| | Σιμιγδάλι |  | | | "...τώρα που θέλω να γυρίσω... ξέρω κανέναν δε θα βρω..." | | |
1 ποτήρι λάδι, να κάψει και
2 ποτήρια χονδρό σιμιγδάλι
Θα 'ρθω να σε βρω σήμερα,
Είναι μέρες τώρα που το θέλω –
εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες μέρες
Έχω ξεχάσει και να μετράω,
Τώρα μονάχα ως το 4, το 5
4 ποτήρια βραστό νερό
3 ποτήρια ζάχαρη
Δεν κατάλαβα πώς βρέθηκα εδώ
Θυμάμαι που λύναμε γρίφους μαζί
Πώς θα γεμίσουμε τη σκακιέρα μ' ένα μόνο άλογο
Έβγαζες και κάτι εξισώσεις και σε πείραζα
Τώρα είναι πιο εύκολα όλα, δες
1/2 ποτήρι αμύγδαλα, κομμένα στη μέση
Όλα πιο εύκολα,
ως το 4, το 5
Κι έλεγα να 'ρθω να σε βρω
μήπως να σου ξανασυστηνόμουν,
μα δε θυμάμαι σχεδόν τ' όνομά μου
Μου 'πεσε μες στην κατσαρόλα –
Η κατσαρόλα
Ν' ανακατέψω καλά ώσπου να σωθεί το νερό
Είναι η δική μου μάχη
Δεν κατάλαβα πότε άρχισε, που ακόμα λύνω γρίφους
Είχα και διάβασμα
Στάσου, να βάλω τις σταφίδες, να το ρίξω στη φόρμα
Έχουμε εξεταστική,
εγώ στο γραφείο, εσύ στο κρεβάτι,
Χιλιάδες μέρες,
Έχασα τ' όνομά μου στον πάτο της κατσαρόλας
Και το δικό σου το 'χω κόμπο στο λαιμό
από πάνω του περνάει κάθε ανάσα, κάθε μπουκιά
Στάσου λίγο ακόμα, τα πιάτα, μη μείνουν στο νεροχύτη
Ξέχασα να μετράω
Ξέχασα
Τι ώρα πήγε; 4, 5;
Κι είναι χειμώνας και νυχτώνει
Θα 'ρθω αύριο, σήμερα δε θα με γνωρίσεις στο σκοτάδι
Αύριο
Στο μεταξύ ίσως να βρω και τ' όνομά μου
και πώς γεμίζουν τη σκακιέρα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | "Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου... ο ουρανός δικός μου, η θάλασσα στα μέτρα μου..." | | | |
|
CHЯISTOS P
02-11-2014 @ 13:39 | Απίστευτη !
| | mari-go
02-11-2014 @ 15:23 | "Έχασα τ' όνομά μου στον πάτο της κατσαρόλας
Και το δικό σου το 'χω κόμπο στο λαιμό
από πάνω του περνάει κάθε ανάσα, κάθε μπουκιά.."
Έχεις "μαγειρέψει" μια Υπέροχη συνταγή ...
συναισθηματικής λήθης !!!!!
ΜΠράβο !!!!
::yes.:: | | Μαυρομαντηλού
02-11-2014 @ 17:29 | ΕΓΩ ΛΕΩ ΟΤΙ ΔΕ ΣΑΣ ΠΕΤΥΧΕ ΤΟ ΓΛΥΚΟ
::wink.:: ::yes.:: ::yes.:: | | pennastregata
02-11-2014 @ 18:59 | http://youtu.be/e9SszYOxWJM | | M.is
02-11-2014 @ 22:38 | Λείπει η κανέλα, που δίνει αυτή τη μοναδική γεύση ''νοσταλγίας'' στο γλυκό αυτό...
όμως, ίσως επίτηδες και για αλληγορικούς λόγους, να μην αναφέρθηκε εδώ...
Μου άρεσε πολύ η δημιουργία σου... ::hug.:: | | Yol
02-11-2014 @ 22:55 | Καλή σας νύχτα στιχοπαιδάκια, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Μαρίνα μου, έφτιαχνα στ' αλήθεια σιμιγδάλι όταν το έγραφα αυτό. Και, είδες, ελλείψει φαντασίας και πρωτοτυπίας αντέγραψα πιστά την
πραγματικότητα: είμαι αλλεργική στην κανέλα. Η Μαυρομαντηλού έχει δίκιο... δεν πέτυχε το γλυκό...
Φιλιά σε όλους! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
