| Ηταν απόγευμα καλοκαιριού θυμάμαι
ετοιμοι όλοι στο σπίτι μας να πάμε
και μες στο σουρουπο καθως δειλά βαδίζαμε
τα αγρια λουλουδια του αγρού μυρίζαμε
ηταν μέρες γιορτινές που μειναν μνήμες
μέσα κρυφτηκαν στην ματιά μου που δεν είδες
τωρα τις ξεδιπλώνω απ την μνημη στην ζωή μου
κι αυτό το απόγευμα θα ανοιξω τη ψυχή μου
Η προσευχή θα ζεστάνει τον χειμώνα
τα βράδια να μην μενουν πλεον μόνα
θα ξεριζώσω το κακό να μην αράξει
κι από το σπίτι μας να φύγει να πετάξει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|