stixoi.info: Κατά τον δαίμονα εαυτού

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κατά τον δαίμονα εαυτού

Προχωρούν με βήματα βαριά στην σκόνη των αλόγων
ετών παραδομένων σε μαρμάρινων μνημείων διδαχές
κι ανασταίνονται καθώς υγραίνω τα μαλλιά τους
μ'ανθόνερο ενυπνίων και προσμονής.

Ξημερώνει και βλέπω τις σκιές τους μεγαλύτερες.
Σάμπως να εθέρισεν η ευταξία της ομοιότητας
της άδοξης νεότητος την ξεραμένη αλκή
κι ασθενικοί, λιπόσαρκοι και μόνοι
στοιχειώνουν την ανάγκη μου γι'ανθρώπους.

Φόβοι που πέθαναν λιγάκι αργά
και τους γνώρισα με τα μικρά ονόματά τους,
πάθη που πέθαναν λιγάκι αργά
και με μεγάλωσαν στα γόνατα.
Δαίμονες που απέτυχαν να με σκοτώσουν
κι ίσως πολύ να'χω αργήσει να πεθάνω.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

pennastregata 04-11-2014 @ 19:37	Καβαφική ανάσα, αισθάνθηκα, μέσα σε μια ολόδική σου έκφραση και ποιητική δεινότητα. Τα σέβη και την καλησπέρα μου.
kapnosa-v-ainigma 05-11-2014 @ 11:05	::love.:: ::love.:: ::love.:: Υπέροχο!
ΒΥΡΩΝ 06-11-2014 @ 20:09	::rock.:: ::theos.:: ::rock.::
Ηώς 11-11-2014 @ 18:10	το τελευταίο κομμάτι η ουσία όλη κάτι σαν επίλογος...ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο