|
nadin1974 06-11-2014 @ 11:07 | Κι ήταν τα μάτια σου θολά.. του πόνου στοιχειωμένα
Που μπρος σου ήταν άβυσσος.. και πίσω σου γκρεμός
Και σού 'πα : " Ζήσε την στιγμή.. για σένα και για μένα
Και φύγε.. πέτα λεύτερος.. μα όχι μοναχός "...
Συγκλονιστικοί στίχοι
Καλημέρα Μαρία!
::theos.:: | | Liran 06-11-2014 @ 21:32 | Όποτε σε διαβάζω, νιώθω ότι σε κοιτώ στα μάτια..
Ξεχνάω κάθε Γεωγραφία κι ανεβαίνω Ουρανού τα σκαλοπάτια..
Φυλώ σε, Ποιήτρια.. | | Μαλβίνα Φραγκοπούλου 07-11-2014 @ 00:17 | Το κατέχεις το θέμα.
::love.:: ::hug.:: | | κομπλεξικός 07-11-2014 @ 12:19 | ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΙΗΤΡΙΑ. Θέμα κλισέ, τα μάτια, κι' όμως.. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|