| |
Λεπτες γραμμες αντιζηλες σκιτσαραν ενα βραδυ,
κι υστερα πεταξαν ψηλα στης νυχτας το σκοταδι,
το θεμα εμεινε εκει παραξενα θλιμμενο,
μουντο κι αναποφασιστο"πεστε μου τι σημαινω;"
Νεραιδες πεταγαν σεμνα βεβυλωμενες πραξεις,
αγγελοι εκπτωτοι στη γη ψυχων παραχαραξεις,
θανατος το πλησιαζε ζωη το εκλιπαρουσε,
ανασα που το φυσαγε αδης που το τραβουσε.
Μα ουτε κεινοι γνωριζαν ποια χαρη εξυμνουσε,
ουτε και κεινο ηξερε ποιανου ζωη θα ζουσε.
Η νυχτα σιωπησε πολυ και τα στοιχεια λουφάξαν,
το δρομο στην ανατολη οταν βουνα χαράξαν.
Η πρωτη αχτιδα εδειξε μαλλι μακρυ λυμμενο,
η δευτερη σχηματισε προσωπο μαγεμενο,
η τριτη μάτια εμφανισε μάτια ψυχης που ζουσε,
κι η τεταρτη τα χειλη της σαν να χαμογελουσε.
Το θεμα αγορασε πνοη κι εγινε η ζωη σου,
και γω σκυφτος να εξυμνω πως νοιωθω εδω μαζι σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
