| |
Υπαρχουν δεντρα μικρες λιμνες κι ανεμωνες,
υπαρχουν νουφαρα λιαχτιδες και πευκωνες,
υπαρχουν πελαγα νησια και καλοκαιρια,
υπαρχουν βοτσαλα νιφαδες και αστερια.
Υπαρχουν ομως και φτωχες μικρες παραγκες,
υπαρχουν νυχτες παγωμενες με αναγκες,
υπαρχει φθονος νοσταλγια δυστυχια,
υπαρχει τοπος που μισει την ευτυχια.
Δεν ειναι αναγκη να διαλεξεις μια πλευρα τους,
θα γινεις στολισμα απλα στα ματαια τους,
δεν ειναι αναγκη να χωθεις στη μοναξια τους,
αφου αυτο θα ειναι μονο η διαφθορα τους.
Αρκει τα ματια σου να βρουν ενα σημειο,
που δεν θα κανει ουτε ζεστη ουτε κρυο,
θα'ναι σαν υψωμα στη μεση μιας διαμαχης,
που θα σε κανει νικητη εν ωρα μαχης.
Θα σε χτυπουν απο τη μια οι μαυρες μπορες,
μα θα σε γειανουν απ'την αλλη ομορφες κορες,
θα αντικρυζεις και των δυο τη μανια,
μα θα'σαι παντα ο εξεχων στη ταινια.
Αυτο το υψωμα παιρνει μορφη συνηθως,
μορφη ανθρωπων διακριτων μεσα σε πληθος,
μορφη που πιανει τρυφερα το'να σου χερι,
και σε πετα εκει ψηλα σαν περιστερι.
Και γω αυτη θα τηνε πω"εσενα",
εσενα εφεραν της μεσης μου τα τραινα,
εισαι το υψωμα να βλεπω συγκυριες,
"ευχαριστω"ειναι μια λεξη,δυό αξιες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
