Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα Κυπαρισσια
 Πατέρα, με προτροπή του Δήμου, πήγαμε χθες με τον αδερφό μου το Δημήτρη στο Νεκροταφείο και κόψαμε δυο κυπαρίσσια των οποίων οι ρίζες έκαναν ζημιά στα μνήματα, ήσουν τόσο κοντά που δεν θα μπορούσα να μείνω εμμέτρως άπραγος .....
 
ΤΑ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ

Είμαστε αγέρωχα, μεγάλα κυπαρίσσια
π’ αντέχουν χιόνια, καταιγίδες και βροχές
μια μέρα μόνο αρκεί, στο χώμα να μας ρίξουν
του ψεύτη κόσμου οι αλυσίδες οι βαριές

Έτσι είν’ ο κύκλος της ζωής
στέλνει το μήνυμα ο Ερμής
κι έρχεται ο Χάρος τις ψυχές κι αναμαζεύει

Στέκει ο Βαρκάρης μας, πιο ‘κει
παίρνει το σώμα μες στη γη
κι ούτε οβολό για το ταξίδι δε γυρεύει

Είμαστε αγέρωχα, μεγάλα κυπαρίσσια
μες στα κλωνάρια μας, πουλιά χτίζουν φωλιές
πάνω απ’ τους τύμβους υψωνόμαστε με χάρη
μα τρων’ τις ρίζες μας οι χρόνοι κι οι εποχές



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

“k©sm!m@”
 
kostas maris
11-11-2014 @ 08:17
ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ

https://www.youtube.com/watch?v=LA9BUc_Yybo&list=UUlPcV0zXh8Gt7EgeCeKdCWg
ΛΥΔΙΑ_Θ
11-11-2014 @ 08:19
παίρνει το σώμα μες στη γη
κι ούτε οβολό για το ταξίδι δε γυρεύει
Δεν έχω λόγια !!!!!!!!!!!!!!! Καλημέρα Κώστα
pennastregata
11-11-2014 @ 09:43
Έχουν τα τραγούδια σου (γιατί ως τέτοια τα νιώθω τα γραπτά σου) μια εγγύτητα στα πάθη της ανθρώπινης ψυχής που ώρες - ώρες συγκλονίζει. Τούτο εδώ είναι αυτό που λέω ένα μνημόσυνο καρδιάς στον πατέρα σου. Να είσαι καλά να τον θυμάσαι...
smaragdenia
11-11-2014 @ 10:18
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ , ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ.................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
kostas maris
11-11-2014 @ 11:37
καλημέρα παιδιά , λυδία, πεναστρεγκατα, σμαραγδένια, ευχαριστώ πάρα , μα πάρα πολύ όλους σας , έχω και σαχλαμάρες , μην νομίζετε απλά ψάχνω πρόσφορο έδαφος για να αρχίσω να γράφω κι απ' αυτές , όχι τίποτα άλλο αλλά το 'χω ανάγκη για να ξεφύγω λίγο , έστω και εικονικά απ' τον πόνο και το παράπονο , προσεχώς όμως θα έχουμε και τέτοια , 'αλλωστε υπάρχουν ήδη στο γιουτιουμπ, να στε καλά ...
heardline
11-11-2014 @ 15:31
Αχ τα δύο κυπαρίσσια αυτά, πολύ με συγκίνησαν............, ωραίο το ποίημά σου. Δεν κατάλαβα, ο πατέρας σου ζεί; ή ...................ή............ή. Φαίνεται σαν να μίλαγες μαζί του. Αύριο εγώ, θα ανεβάσω το ποίημα με τίτλο: Φυλακή.



Παραθέτω, κατωτέρω, τους αρχικούς στίχους.............

Συνέβη μια μαύρη και παγερή μέρα, 26/05/72

Ευρέθη ο πατέρας μου στη φυλακή
κι εγώ μαράζωσα ο καημένος.
Καταδικάστηκε ο άμοιρος κι εκλείσθη εκεί
και ένιωσα κι εγώ ταπεινωμένος.


Αμέσως έτρεξα εκεί να δω τι του συνέβη
Συνταραγμένος ήμουν ων
μαζί μου ήτο κι ο αδερφός μου, που και αυτός μετέβη
κι ήτο ο πατήρ μου άγριον ον.......


....και μόλις μ' είδε, έπαθε σοκ..............έπεται συνέχεια........
Μαυρομαντηλού
11-11-2014 @ 17:22
μα τρων’ τις ρίζες μας οι χρόνοι κι οι εποχές
Ε ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΕΓΩ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΦΑΓΩΘΟΥΝ ΟΙ ΡΙΖΕΣ;;;;;;;;;;;
ΜΠΑ ΘΑ ΣΑΣ ΤΗ ΣΚΑΣΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΛΛΑΖΩ ΔΕΝΤΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΙΜΑΙ ΛΕΥΚΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΙΤΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΙΤΙΑ ΙΤΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑΣΜΕΝΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=s4mazu2Ysf8

ΝΑ ΚΑΙΩ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
11-11-2014 @ 19:08
Είμαστε αγέρωχα, μεγάλα κυπαρίσσια
μες στα κλωνάρια μας, πουλιά χτίζουν φωλιές
πάνω απ’ τους τύμβους υψωνόμαστε με χάρη
μα τρων’ τις ρίζες μας οι χρόνοι κι οι εποχές

Κώστα, πρόκειται για αριστούργημα. Μια αυθεντική ωδή στην Αλήθεια και το Φως. Πόσα δεν είπες μέσα σε λίγες λέξεις; Πόσα νοήματα, εικόνες και συναισθήματα δεν αναδύθηκαν ... πυροδοτημένα από την πένα σου. Είναι η συνθήκη που γεννάει εκείνο τον αυθόρμητο στίχο που άλλοτε γίνεται δυναμίτης στα μέσα και άλλοτε λυτρωτικός αλλά και ψυχοβότανο συνάμα.

Τον θαυμασμό και τον σεβασμό μου καταθέτω στον άνθρωπο Κώστα Μαρή ... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ...

Καλησπέρα !!! ... ::382.:: ...
kostas maris
11-11-2014 @ 19:59
καλησπέρα παιδιά , η ερώτηση σου σίγουρα χεαρντλάιν είναι αν μη τι άλλο ρητορική , αυτό φαίνεται απ' τα αποσιωπιητικά και τα τρία ή .... , τουλάχιστον έτσι το εκλαμβάνω αφού εδώ και 3,5 χρόνια έτσι του μιλάω και του απευθύνομαι, όσο για σένα μαυρομαντηλού ότι δέντρο και να επιλέξεις να γίνεις , μα ιτιά , μα λεύκα , μα πεύκο , τις ρίζες σου όπως όλων μας θα τις φάνε οι χρόνοι κι οι εποχές, το θάνατο δεν τον απέφυγε και δεν τον νίκησε κανείς, ακόμα κι ο χριστός πρώτα πέθανε και μετά αναστήθηκε, για σένα ευστράτιε τι να πω , ότι και να πω θα είναι λίγο μ' όλα αυτά που μου γράφεις , σας ευχαριστώ και τους τρεις , να στε καλά ...
**Ηώς**
12-11-2014 @ 08:33
καλημέρα Κώστα, λυπάμαι που δεν είδα νωρίτερα τα γραπτά σου!
κατέχεις την τέχνη του Λόγου και του στίχου και ουχί μόνον, το συναίσθημα, οι εικόνες και τα νοήματα κατακλύζουν τα γραπτά σου
( θα δω με ησυχία και τα υπόλοιπα) ::theos.::
kostas maris
12-11-2014 @ 11:25
ευχαριστώ πολύ Ηώς, να σαι καλά , , καλημέρα κι από μένα ...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο