| |
ΒΥΡΩΝ
12-11-2014 @ 10:26 | Λες κι επουλώνεται η ζωή σε στίχους μέσα τάχα
Όσα κι αν γράφω δεν μπορώ στο πλάϊ σου να 'ρθώ
Το χέρι μου στο χέρι σου με δίχως πένα νά 'χα
Τις ματωμένες συλλαβές του νου ν' απαρνηθώ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | smaragdenia
12-11-2014 @ 11:01 | Όσα κι αν γράφω δεν μπορώ στο πλάϊ σου να 'ρθώ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
12-11-2014 @ 16:49 | Στη λησμονιά της θάλασσας τη σκέψη κυμματίζω
Όταν μου λείπεις κι η σιωπή φριχτά με τυραννά
Κλέβω τα λόγια του αφρού και φράσεις σχηματίζω
Αλμύρα ρίχνω στην πληγή που τρέχει και πονά...
Η ιστορία της ζωής μου ... ΑΦΩΝΟΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Respect ... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ...
Καλησπέρα !!! ... ::382.:: ... | | Liran
13-11-2014 @ 19:11 | Δεν εκφράζεται μ ένα σχόλιο, το Συναίσθημα που με κέρασες..
Νιώθω ευγνωμοσύνη που σε διαβάζω.. που με "διαπέρασες"..
Κι αναρωτιέμαι: ως πού μπορεί να "φτάσουν" οι
Λέξεις των άλλων, βαθιά μας;;
Ξέρεις, εσύ, το μυστικό της αγάπης, Αρχόντισσά μας:
να μαστιγώνεις με την γλώσσα τον Εγωισμό..
Και πόσο σε θαυμάζω για Αυτό!!
(Πάντα, στα Αγαπημένα μου, κατέχεις πρώτη θέση..
Το κάθε σου Ψυχόγραμμα πόσο πολύ μ' αρέσει!!) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
