| |
μεθυσμενοι ηλιοι
και ο δρομος κλειστος
σε κυκλο μανιταριων νεραιδοδρομο
ποιο μελλον ατενιζεις στην ακρη του γκρεμου
ποιο παραθυρι εις το αυριο ελπιζεις
εις το ικριωμα φυσα αγερι που παγωνει
ο φοβος φυλαει τα ερμα και τα σαλαγαει στο μαντρι
μα οσοι της ελευθεριας τον ανεμο πεθυμισαν
ακροβατες γινονται για την ιδεα μοναχα
μην γελας η σιωπη ειναι βαρια λεξη
μην στεναζεις ο δρομος ανηφορα
καποιος εις του φαρου την ακρη κοτσαρε χαρταετο
και ελπιζει ο ερμος οτι θα πεταξει εις τον ουρανο
χωρις την φορα τα παντα θα ναι ανηφορα
με το κουτι να σε κοιμιζει γλυκα αποκοιμιεσαι
και υστερα για εξυπνος περνιεσαι
τρελο απογευμα εις το καφενειο
περι πολιτικης δυο προβατα μαλωνανε εις ξενο αχυρωνα
ερμη ζωη και ερμο του μυαλου μου αρχειο
ποιοι ηρωες εγενησαν ετουτες τις καρικατουρες
και αν σε ζαλιζουν οι ουρανοι
και αν σε ζαλιζει το φως τοτε εισαι ετοιμος
να αποδεκτεις τα μυστικα της γης
μα μην πιστευεις ουτε συ αυτα που εγω λεω
σκεφτομαι υπαρχω ή υπαρχω γιατι σκεφτομαι
εις το αινιγμα η λυση ειναι ξεχωριστη
μονο μην χασεις την φωτια
ενας προμηθεας εγινε σκλαβος
ζησε με αυτης την σκεψη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
