| Τα μελισσάκια του ήλιου
χύνονται στα φεγγαρολούλουδα της γης
φυσορουφάνε τους αυλούς του σώματος
που χλιμιντρίζει καθώς χάνεται
στην αντήχηση των τειχών.
Στην αντιστοίχιση των τυχών.
Πέφτουν τ' αστέρια κι αναπηδούν
στα τύμπανα της νύχτας
χορός, καπνός στην αύρα
του αρχιπελάγους που φώλιασε
σ' ένα λιμάνι καναλοφάναρο.
Σ' ένα κολπίσκο κοχυλοπόταμο.
Πυρόψυχη πνοή περιδονούμενη
στις χορδές του ήλιου,
αναβαπτίζεται στις λίμνες του,
αγνό μελωδικό άλγος λάγνο.
Η γύρη των κύκλων πλατσουρίζει
σε τετράγωνα σεντόνια.
Τα δέντρα τρέχουν λαγοπατώντας
το δάσος ηλεκτρισμένο αναρριγά
έμφωτο, ορμεύχυμο αργοκουνάει
τα φωτεινά του φρούτα.
Ανοίγουν οι αγωγοί της λάβας
που έρχεται τραγουδώντας.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|