| |
Στην πόλη του παρόντος, βλέπεις ό,τι θες,
όλες οι ομορφιές της χάθηκαν στο χθες,
ανοίγεις συζήτηση με το διπλανό,
που να ‘ξερες, πως ήταν, πόρτα στον εχθρό.
Στην πόλη του παρόντος, έζησε λαός,
μα για μία τράπεζα, έφυγε ναός,
ανοίγεις παράθυρο σαν θες αέρα,
πνίγεσαι στη μυρωδιά νόθου αέρα.
Στην πόλη του παρόντος που θέλεις να ζεις
και πόλη παρελθόντος δεν μπορείς να βρεις,
όλο θα ‘χεις και κάτι να θέλεις να δεις,
αφού το μέλλον μαύρο τώρα πια το ζεις.
Στην πόλη του παρόντος μηδέν σεβασμός,
ουρές λεωφορεία, άπονος αστός.
Στην πόλη του παρόντος ψάχνεις για δουλειά,
την τριγυρίζεις όλη, δεν υπάρχει μια.
Στην πόλη μέγα ψάρι, τρώει τα μικρά,
αχόρταγα τσακίζουν, θέλουν πιο πολλά.
Στην πόλη του παρόντος, που ‘ναι ο Θεός;
όλο πιο πολύς λαός πεθαίνει νεκρός.
Στην πόλη του παρόντος κράτα αντοχή,
η πόλη παρελθόντος χάρτινο νησί,
του μέλλοντος την πόλη την κοιτάς ψηλά,
αυτή που φαντάζεσαι δεν υπάρχει πια.
Στην πόλη του παρόντος, θα βρεις ομορφιές,
μνημεία παλιών χρόνων γεμάτα μπογιές,
στην πόλη του παρόντος στόρια γεμάτα,
νόμιμα και άθοβα σφίγγουν γραβάτα.
Στην πόλη του παρόντος μάθε ν’ αγαπάς,
τους άνω, τους πιο κάτω, ζώα να κλωτσάς,
στην πόλη του παρόντος, έργα, σινεμά,
φαγώσιμα και λοιπά όλα ακριβά.
Στου παρόντος την πόλη, κουράγιο, ζωή,
να φύγουν θέλουν όλοι, σε χωριό, νησί.
Μα σαν φεύγουνε μέρες, σαν τις ακρίδες,
επιστρέφουν σα σφαίρες, τα κάνουν βίδες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
