| |
ΛΕΥΤΕΡΑ ΠΟΥΛΙΑ
Είδα στο δάσος δυό πουλιά,
Να βγάζουν τα φτερά τους,
Τα ρώτησα τι έφταιξε
Και καιν΄ τα όνειρα τους,
Με κοίταξαν και ένοιωσα,
Τη θλίψη στην ματιά τους,
Ποιός ήταν, ποιός κατάφερε,
Να πάρει την χαρά τους,
Αυτά όμως συνέχισαν,
Να βγάζουν...και να βγάζουν,
Ότι κι΄αν είπα άδικα,
Την γνώμη δεν αλλάζουν,
Πολύ παραξενεύτηκα,
Μ΄αυτήν τους την εμέργεια,
Τα δυό πουλιά θα ζούσανε,
Τώρα μες΄την ανέχεια,
Κάποια στιγμή..κατάλαβα,
Τον λόγο που το κάναν,
Ήταν μπροστά μου, φανερός,
Γιατί όλα τα χάναν....
Είχαν στα πόδια τους λουριά,
Δεμένα στο κλαρί τους,
Φυλακισμένα δεν μπορούν,
Να ζήσουν τη ζωή τους,
Θέλουν να ζούνε λεύτερα,
Στος δάσος μεγαλώσαν,
Γι΄αυτό και βγάλαν τα φτερά,
Κι πίκρα τόση νοιώσαν.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
