| |
| | Αδεια Ψυχη |  | | |
ΑΔΕΙΑ ΨΥΧΗ
Άδειασε πάλι η ψυχή μου,
Δεν έχω άλλο συναίσθημα,
Πάγωσε η καρδιά μου,
Τα πάντα γύρω μου έρημα,
Κοιτάζω μες΄την νύχτα,
Τ΄αστέρια να διαβάσω,
Να μάθω τα μελλούμενα,
Την μοίρα να δικάσω,
Μα η μεγάλη αρκτος,
Θύμωσε και δεν βγήκε,
Μαζί και ο ωριωνας,
Αχ...τι κακό με βρήκε...
Τα σύννεφα σκεπάσαν,
Και κρύψαν το φεγγάρι,
Κι΄ο πολικός αστέρας..
δεν μού κανε την χάρη,
άδεια ψυχή, κρύα καρδιά,
μόνες μες΄το σκοτάδι,
ζητάνε απ΄τον ουρανό,
των αστεριών το χάδι,
μα θύμωσε ο ήλιος,
με τα καμώματα τους,
τα φώναξε ένα ένα,
με τα ονόματα τους,
φύγετε και μην βγείτε,
μπείτε στις μαύρες τρύπες,
ειν΄τώρα η σειρά μου,
φτάνουνε πια οι λύπες,
κι΄έβγαλε φως και φώτισε,
ζέστανε την καρδιά μου,
και μ΄ένα χάδι τρυφερό,
έφερε την χαρά μου,
και η ψυχή μου γέμισε,
μ΄αγάπη και με αίσθημα,
δεν νοιώθω πιά την λύπη,
δεν έχω τώρα...έλλειμα.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
jota gerogiorgi
20-11-2014 @ 06:37 | ::love.:: | | heardline
20-11-2014 @ 07:59 | ::naugh.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
20-11-2014 @ 08:34 | καλημέρα.............!!!!!!!!! | | ΑΝΤΗΣ
20-11-2014 @ 08:57 | καλημερα ωραιο | | Μαυρομαντηλού
20-11-2014 @ 16:35 | μα θύμωσε ο ήλιος,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
με τα καμώματα τους,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
τα φώναξε ένα ένα,
με τα ονόματα τους,
φύγετε και μην βγείτε,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μπείτε στις μαύρες τρύπες,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ειν΄τώρα η σειρά μου,
φτάνουνε πια οι λύπες,
κι΄έβγαλε φως και φώτισε,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ζέστανε την καρδιά μου,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
και μ΄ένα χάδι τρυφερό,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
έφερε την χαρά μου,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
και η ψυχή μου γέμισε,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
μ΄αγάπη και με αίσθημα,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
δεν νοιώθω πιά την λύπη,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
δεν έχω τώρα...έλλειμα.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΠΟΤΕ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΓΕΡΑΚΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ, ΗΤΑΝ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΒΑΡΥΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΥΡΤΟΥΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΥΟ.
ΤΟΤΕ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΤΣΑΚΩΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΝ ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥ ΚΗΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΑΚΟΥ.
ΑΡΣΙΣΕ Ο ΑΕΡΑΣ ΝΑ ΛΥΣΟΜΑΝΑΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΓΡΙΑ ΚΙ ΟΣΟ ΑΓΡΙΕΥΕ Ο ΑΕΡΑΣ ΤΟΣΟ Ο ΓΕΡΑΚΟΣ ΕΣΦΙΓΓΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥ ΚΙ ΕΚΛΕΙΝΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ ΤΟΥ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ Ο ΑΕΡΑΣ ΑΦΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.ΤΟΤΕ ΑΝΕΛΑΒΕ Ο ΗΛΙΟΣ. ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΓΕΡΑΚΟ, ΝΑ ΤΟΝ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΟΣΠΟΥ Ο ΓΕΡΑΚΟΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΕΤΑΙ , ΑΝΟΙΓΕ ΕΝΑ ΕΝΑ ΤΑ ΚΟΥΜΠΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΤΟ ΤΟΥ, ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΚΑΣΚΟΛ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΥΛΙΞΕΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥ, Ο ΗΛΙΟΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕ ΚΑΙ ΤΟΤΕ Ο ΓΕΡΑΚΟΣ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑ ΑΝΕΤΑ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ.
ΕΤΣΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΟΤΙ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΩΡΑ ΕΣΕΙΣ, ΟΠΟΥ ΗΛΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
