Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 καινούργια αρχή
 
καινούργια αρχή με αρώματα και χρώματα
που γνώρισα σα βάρυνε η σιγή
στο δέρμα που γλυστρούσε αδιάκοπα ζεστή
κάθε λαχανιασμένα ξημερώματα

μάζεψα την πίκρα και τον παλιό καημό
τώρα που με γλυκοκοιτάζει πάλι η μοίρα
δεν θέλω ν'αγκαλιάζω ένα κορμί κρυφό
ούτε του σκότους την απόκοσμη πλημμύρα

ησύχασε,σαν κοιμισμένο πια το καρδιοχτύπι
βήμα βήμα πέρασαν και τα πλήθη του θανάτου
τι είναι θλίψη τι χαρά τι χαρά και λύπη
έφτασα να ξέρω πριν με πάρει η γενιά του

στα μάτια σφηνωμένη ζεί ξάφνου η ζωή μου
να δώ να νιώσω το χαμόγελο του ονείρου
του ωραίου το μεθύσι τόφερε η απαντοχή μου
απ'το γαλάζιο το ατέλειωτο του απείρου


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Αναπάντεχος
22-11-2014 @ 09:41
καινούργια αρχή με αρώματα και χρώματα
που γνώρισα σα βάρυνε η σιγή
στο δέρμα που γλυστρούσε αδιάκοπα ζεστή
κάθε λαχανιασμένα ξημερώματα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
ΛΥΔΙΑ_Θ
22-11-2014 @ 09:52
στο δέρμα που γλυστρούσε αδιάκοπα ζεστή
κάθε λαχανιασμένα ξημερώματα
Υπέροχο Αντη !!!!! Καλημέρα
smaragdenia
22-11-2014 @ 10:25
τώρα που με γλυκοκοιτάζει πάλι η μοίρα
δεν θέλω ν'αγκαλιάζω ένα κορμί κρυφό

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΑΝΤΗ
ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΠΝΕΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΣΟΥ.......

::hug.:: ::hug.::
oneiropola
22-11-2014 @ 11:38
καινούργια αρχή με αρώματα και χρώματα
που γνώρισα σα βάρυνε η σιγή
στο δέρμα που γλυστρούσε αδιάκοπα ζεστή
κάθε λαχανιασμένα ξημερώματα

::up.:: ::up.:: ::hug.::
Sofitsa
22-11-2014 @ 12:16
...το γαλάζιο το ατέλειωτο του απείρου... ::theos.::
φραγκοσυριανος
22-11-2014 @ 13:47
μάζεψα την πίκρα και τον παλιό καημό
τώρα που με γλυκοκοιτάζει πάλι η μοίρα
δεν θέλω ν'αγκαλιάζω ένα κορμί κρυφό
ούτε του σκότους την απόκοσμη πλημμύρα

ησύχασε,σαν κοιμισμένο πια το καρδιοχτύπι
βήμα βήμα πέρασαν και τα πλήθη του θανάτου
τι είναι θλίψη τι χαρά τι χαρά και λύπη
έφτασα να ξέρω πριν με πάρει η γενιά του ::up.:: ::up.:: ::up.::
kostas maris
22-11-2014 @ 14:32
ωραίο, με μια αόρατη δόση αισιόδοξίας...
Νικηφόρος Ουρανός 38
22-11-2014 @ 14:37
Πάντα σε διαβάζω και πάντα με εντυπωσιάζεις!
Καλό απόγευμα, ΑΝΤΗ!
ΒΥΡΩΝ
22-11-2014 @ 15:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού
22-11-2014 @ 17:15
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΝΑ ΕΧΕΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο