|
| Ουλαλούμ | | | Καλήσπερα | | Ουλαλούμ [www.projethomere.com] [www.iliosradio.com]
Στίχοι:
Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική:
Νικόλας Άσιμος
1. Νικόλας Άσιμος
2. Βασίλης Παπακωνσταντίνου
3. Σωτηρία Λεονάρδου
Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα `ρθει απόψε απ’ τα νερά, κι από τα δάσα!
Θα `ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!...
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.
Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ’ έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...
Τόσο πολύ μ’ αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
heardline 22-11-2014 @ 16:52 | Πολύ - πολύ ωραίο κι εξαιρετικότατο ποίημα. Φοβερός ποιητής, πεζογράφος/διηγηματογράφος και άνθρωπος.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | heardline 22-11-2014 @ 17:15 | Για μαλακίες σε άλλον, με ασύνηθες γραπτό, μπορούν όχι μόνο σχόλια, αλλά και υποκλίσεις. Μου λέτε τι γίνεται;;;; Τα γένια μας τα προσκυνούμε και τα χτένια μας. Τα ξένα....και καλύτερα ..........ας, σημασία καμία. Το κόμπλεξ του συντηρητικού Έλληνα είναι γνωστό, έχει δε περάσει τα σύνορα και τον ξέρουν όλοι παντού. Εδώ στη Βουλγαρία μας ονομάζουν με μία λέξη: Εγώ. Αυτός είναι ο Έλληνας, ένα Εγώ.......................................... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|