http://youtu.be/G6D5EzqT1Wk" />http://youtu.be/G6D5EzqT1Wk">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 νοθείες
 καλή βδομαδούλα νά'χουμε! http://youtu.be/G6D5EzqT1Wk
 
Μια συρραφή γίναν οι σκέψεις μας τώρα πια,

εντρυφούν στη σιγή των καιρών,
άδοξες κριτικές της υπάρχουσας κατάστασης,
ελάχιστα πλέον αποθέματα αντίδρασης...
κάτω από τη λαίλαπα της αδιαφορίας του, κατατροπώθηκε ο άνθρωπος
Τα ρόδα εξακολουθούν ν´ανθίζουν ακόμα στις αυλές
κι όσο ο άνθρωπος θρηνεί τη χαμένη του αξιοπρέπεια
όλα παίρνουν διαφορετικό νόημα

η Ζωή, μας γυρνάει στο δικό της τροχό
φουριόζικο, με τη δυναμική της φυγόκεντρου

Η βροχή σπαταλιέται στην πλημμύρα της
ανήμποροι τρέχουμε να μάσουμε τα όμβρια της ψυχής μας

Ποτάμι που εκδικείται ορμητικό ο καιρός
ένα κόκκινο ποτάμι φουσκωμένο απ´τις χαμένες ανταρσίες μας...
Στερέψαμε τις πηγές... υφιστάμενοι της σκέψης μας
κι όλο στα ίδια και στα ίδια ρνάει το μυαλό μας

Στα ριζόχορτα της καρδιάς ένας κούκος φωλιάζει
τρομαγμένος απ'το σύγκρυο της παράδοσης...
παράδοξα φαινόμενα μας καλούν σε χορό,
λωτοφάγοι θαμώνες στης νυχτωσιάς το θώκο
και στα θολωμένα τζάμια των σπιτιών
νοθείες, ζωγραφίζουν ερήμην μας
τα δάκρια των δικών μας αναστεναγμών.....

Σ'αυτά τα λιγοστά βράδια κρύβουμε τις πληγές,
εκείνες, που αιμορραγούν ακόμα
γυμνά ασφοδίλια στο φως του φεγγαριού αντιφεγγίζουν δειλά την ανυπαρξία μας....

**Ηώς** (Φωτεινή.Α.Κ) © 24-11-2014 @ 11:41


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      «στις μεταμορφώσεις του Χρόνου..»
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΒΥΡΩΝ
24-11-2014 @ 11:48
ποτάμι που εκδικείται ορμητικό ο καιρός
ένα κόκκινο ποτάμι ,πλημμυρισμένο απ'τις χαμένες ανταρσίες μας...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
24-11-2014 @ 12:02
Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς την οριοθέτηση των στίχων σου, δεδομένης και της υποκειμενικής ιδιότητος του γράφοντος, όμως αυτό που διαβάζω, σηκώνει μεγάλη κουβέντα.

κατατροπώθηκε ο άνθρωπος κάτω από τη λαίλαπα της αδιαφορίας του....

Ως προς τι ή ποιον η αδιαφορία δεν καταλαβαίνω.

1. προς τον ίδιο;

2. προς άλλους;

3. προς ποια κατεύθυνση;;;


Εχει σημασία αυτό για να θέσουμε τα δεδομένα του προβλήματος που θεωρείς ότι δημιουργούν και το πρόβλημα.


Ένα ποίημα......σημειωτέο, περιγράφει κρίσεις και σκέψεις προσωπικές, αλλά που αντανακλούν στην γενικότερη αντικειμενική πραγματικότητα.....

W. KRITIKOS
24-11-2014 @ 12:36
Και με λιτότερη γραφή, Φωτεινή, πάλι αξιόλογη θα ήσαστε.
Ιχνηλάτης
24-11-2014 @ 12:45
Κρατάω τους 4 στιχους του επιλόγου σου!!!!!!

"......σ'αυτά τα λιγοστά βράδια κρύβουμε τις πληγές,
εκείνες που αιμορραγούν ακόμα
σαν τ'ασφοδίλια γυμνά στο φως του φεγγαριού
αντιφεγγίζουν δειλά την ανυπαρξία μας......."

και σου λέω, πώς εδώ είναι ολη η ουσία της αυτοκριτική, πού μπορεί και αντέχει ο καθείς να κάνει!




heardline
24-11-2014 @ 12:52
Μυρίζομαι Κρητική τέχνη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
pennastregata
24-11-2014 @ 13:32
Φωτεινή, τα σέβη μου. ::hug.:: ::hug.::
Rannia . k
24-11-2014 @ 14:20
Καλό σου απόγευμα Φωτεινή μου!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
**Ηώς**
24-11-2014 @ 14:44
καλησπέρα παιδιά, σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους σας!!!!! ::hug.::
Αναπάντεχος
24-11-2014 @ 16:23
ένα κόκκινο ποτάμι ,πλημμυρισμένο απ'τις χαμένες ανταρσίες μας...
λωτοφάγοι θαμώνες κάτω απ'της νυχτωσιάς το θώκο
που μες στα θολωμένα βράδια παίζει με τις νοθείες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Όσο θα υπάρχουν λωτοί θα υπάρχουν και λωτοφάγοι
psixopedi
24-11-2014 @ 16:50
όμορφο, ωστόσο το σήμερα είναι λίγο καλύτερο από το χτες
παρά τα φαινόμενα, και μάλλον το αύριο θα είναι και αυτό
λίγο καλύτερο.
Νικηφόρος Ουρανός 38
24-11-2014 @ 17:56
Καλησπέρα, αγαπητή Φωτεινούλα!
Και απόψε με συγκλόνισες,
με τη βαθυστόχαστη και εξαίρετη δημιουργία σου!
Κολιός Άρης-Ερνέστος
24-11-2014 @ 18:13
ποτάμι που εκδικείται ορμητικό ο καιρός
ένα κόκκινο ποτάμι ,πλημμυρισμένο απ'τις χαμένες ανταρσίες μας...
Sofitsa
24-11-2014 @ 19:22
σ'αυτά τα λιγοστά βράδια κρύβουμε τις πληγές,
εκείνες που αιμορραγούν ακόμα
σαν τ'ασφοδίλια γυμνά στο φως του φεγγαριού
αντιφεγγίζουν δειλά την ανυπαρξία μας....

άνευ σχολίου Φωτεινή μου... ::theos.:: ::hug.::
πανσελινος
24-11-2014 @ 19:48
η βροχή σπαταλιέται στην πλημμύρα της
ανήμποροι τρέχουμε να μάσουμε τα όμβρια της ψυχής μας
ποτάμι που εκδικείται ορμητικό ο καιρός
ένα κόκκινο ποτάμι ,πλημμυρισμένο απ'τις χαμένες ανταρσίες μας... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μ.Ελμύρας
24-11-2014 @ 21:36

Ποίηση!
errikos_rwot
24-11-2014 @ 21:43
Μοναδική, Ηρώ!
::smile.::
john_karaha
24-11-2014 @ 22:36
[ Κατατροπώθηκε ο άνθρωπος κατω απο τη λαίλαπα της αδιαφορίας του ].
Αυτή η μεγάλη και μοναχική ρήξη προετοιμάζεται ήδη στην αρχή της δέυτερης
στροφής.
[ Η βροχή σπαταλιέται στην πλημμύρα της
ανήμποροι τρέχουμε να μάσουμε τα όμβρια της ψυχής μας ].
Ο θεματικός όμως αυτός ιστός ιχνογραφεί μόνο την εξωτερική όψη του ποιητικου
λόγου. Απο κάτω υπάρχουν διαθλάσεις και συνηχήσεις συγκινησιακές πολύ
σημαντικότερες.
[ Στα ριζόχορτα της καρδιάς ενας κούκος φωλιάζει
τρομαγμένος απ' το σύγρυο της παράδοσης ].
Η προέκταση προχωρεί στη σχέση του εξορκιζμένου ανθρώπου με τον μακρινό
γενέθλιο τόπο του.

ΕΥΓΕ ΗΩΣ
adespotoi
26-11-2014 @ 05:24
καλημέρα Φωτεινούλα,

και μέσα από την κόλαση μου σου φωνάζω,
εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.

::up.:: ::up.:: ::smile.::
Παντάξενος
26-11-2014 @ 23:28
Όπως πάντα, υπέροχη και ταξιδιάρικη.
Denis
26-11-2014 @ 23:40
Ελάχιστα αποθέματα αντίδρασης... Λαίλαπα αδιαφορίας... Χαμένες ανταρσίες... Όλ' αυτά μου θυμίζουν ένα τετράστιχο και τετράλεξο, εξαιρετικά πυκνό, επίτοιχο... επίγραμμα στην Πειραιώς, κοντά στην Ομόνοια, αν θυμάμαι καλά: ''Επιβολή - Αντίδραση - Παραίτηση - Λήθη''...

Ίσως ό,τι πιο συγκινητικό δικό σου έχω διαβάσει ίσαμε σήμερα! ::theos.:: ::hug.::
ο ποιητης της συμφορας
11-01-2015 @ 13:11
::up.::
ο ποιητης της συμφορας
11-01-2015 @ 13:11
::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο