| Δε μπορεις να εμπιστευτεις κανενα πια
γιατι θα θελει κατι απο σενα
με ματια ανοιχτα πρεπει να καταλαβεις το ψεμα
οποιος μιλησε ανοιχτα βρισκεται νεκρος
και περνα απο τα ματια μου της φωτιας ο καπνος
που εκαψε τα ονειρα μου
και χαθηκα παλι στη μοναξια μου
καθεσε μεσα στη βροχη και σκεφτεσε τη ζωη
που δε ηθελες να ζησεις
ηθελες αγαπη να παρεις κ αγαπη να χαρισεις
να χαμογελασεις να νοιωσεις
τον πονο της ψυχης του να λυτρωσεις
το καρπο του ερωτας σας στα χερια σ να κρατησεις
ομως
ΡΕΦΡΕΜ
του ανθροπου παντα θα του λειπει κατι
θα του λειπουν τα χρηματα η δοξα κ και οχι αυτο το κατι
που σε ανεβαζει στον ουρανο
κ μετα σε γεμιζει πονο
γτ δεν ηταν αληθινο
κανοντας μια βολτα στα σοκακια της πολης
θα δεις την αδικια της οικουμενης ολης
που ζηταει μονο ενα ζεστο βλεμμα
ενα βλεμμα που θα ειναι κ απο μενα κ απο σενα
και σε περιμενει σε καθε γωνια εκει
γτ ζει στην πρωσοπικη της φυλακη
αισθανεται σαν πουλι που θελει να αποδρασει
να ανοιξει τα φτερα του και ψηλα στο ουρανο να πεταξει
η ζωη της εδειξε τη κακη της πλευρα
και ο παραδεισος γιαυτην φενεται μακρυα
και δε θα την σωσει αυτο που εχεις στη ψυχη σ να δωσεις
θελει το πονο της για λιγο να λυτρωσεις
δινεις αγαπη
και ανταμοιβεσε με ενα χαμογελο που δε ειναι απατη
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|