| Τους θησαυρούς τους έβγαζαν
Από το κρύο χώμα
Και του θανάτου η μυρωδιά
Τους σφάλιζε το στόμα
Καθένας και μια κρύπτη
Με φίδια και σκορπιούς
Κι η φύση τους ξεχώριζε
Από τους ζωντανούς
Ακόμη και στο φως
(της λάσπης τα υπολείμματα
Κι οι χαρακιές στην πλάτη
Απ’ τα μέταλλα ευρήματα)
Η όψη τους ήταν φοβερή
Το σώμα τους κυρτό
Κι οι ψίθυροί τους άναρθροι
Σαν παραμιλητό…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|