| Βράδυ μέσα στη σιωπή
κάθομαι μ`ένα χαρτί.
Αράδες τα λόγια γραμμές
κοφτή η ανάσα,για δες...
Τα παλιά,τα περασμένα
όλα αυτά που είναι γερασμένα.
Σκέφτομαι και χαμογελώ,
τον πόνο που κρύβουν
ψάχνω να βρω.
Πόσοι ήρθανε και φύγανε.
Σε πολιτείες νεκρές τώρα μείνανε.
Χαρές και λύπες μαζί τους είναι.
Το χθες για μας,γι`αυτούς,το αύριο είναι.
Σαν παραμύθι εμείς τους βλέπουμε.
Τους αγώνες τους,μάθαμε να παραβλέπουμε.
Αστέρια τώρα στο βραδινό ουρανό
φέγγουν το δρόμο μας,το μοναχικό.
Βράδυ,μέσ`στη σιωπή,
γράφω σε ένα χαρτί.
Το δάκρυ ζεστό τώρα κυλά,
γι`αυτούς που έζησαν παλιά.
Κ.Ζ.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|