| |
[font=Bookman Old Style] [color=black] [align=left]
Του Τσαρλς Μπουκόβσκι (1920 – 1994)
[Σε ελεύθερη μετάφραση]
[I]Μελαγχολία[/I]
Η ιστορία της μελαγχολίας
εσωκλείεται μέσα σε όλους μας
σε εμένα, που σφαδάζω σε βρώμικες σελίδες
όσο ατενίζω στους μπλε τοίχους
και στο τίποτα.
Έχω συνηθίσει τόσο την μελαγχολία
που
την υποδέχομαι σαν μια παλιά
φίλη.
Θα κρατήσω τώρα 15 λεπτά πένθους
για την χαμένη κοκκινομάλλα,
που είπα στους θεούς.
Το κάνω και αισθάνομαι αρκετά άσχημα
αρκετά λυπημένος,
τότε ανατέλλω
ΕΞΑΓΝΙΣΜΕΝΟΣ
αν και τίποτα απολύτως
δεν έχει λυθεί.
Για αυτό θα κλοτσήσω
την θρησκεία στον κώλο.
Έπρεπε να είχα κτυπήσει την κοκκινομάλλα
στον κώλο
όταν ο εγκέφαλός της και το ψωμί της και
το βούτυρο ήταν
στο...
αλλά όχι, είχα νιώσει λυπημένος
για τα πάντα:
η χαμένη κοκκινομάλλα ήταν απλά άλλη μία
συντριβή σε μιας ζωής απωλειών...
Ακούω τα ντραμς στο ραδιόφωνο τώρα
και μειδιάζω.
Υπάρχει κάτι λάθος με εμένα
πέραν της
μελαγχολίας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
