Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στοχασμοί
 Από το: 'Τα λιανοτράγουδα της Ελμύρας'.
 


Στοχασμοί.

Σαν διαβατάρικα πουλιά τα χρόνια μας περνάνε..
ποιός τα σκοτώνει κυνηγός και πίσω δεν γυρνάνε;

Λαγήνι τρύπιο η καρδιά χαράς..και δεν γεμίζει..
καραβοσύννεφο καημού που η ελπίδα αρμενίζει..

Πίνουμε της ζωής κρασί..με θάνατο μεθούμε,
μας νανουρίζει ο καιρός να γλυκοκοιμηθούμε.

Καιρός και τόπος δίδυμα ποτάμια και κυλάνε..
νά'ξερα πούθε κίνησαν..νά'ξερα πούθε πάνε..

Κάπου αστράφτει και βροντά,κάπου κάποιος πεθαίνει,
κάποιος με ίσκιους πολεμά κι'αγάπη άλλός μαθαίνει.

Καράβι ο κόσμος..κι'ο καιρός αέρας στα πανιά του..
ψάχνει για κόλπους έρωτα σε θάλασσες θανάτου.

Αχ! ξόδευε όσα μπορούν να ξοδευτούν ακόμα,
πριν νυχτωθείς και κοιμηθείς στης λησμονιάς το στρώμα![align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
Ανατολικός
01-12-2014 @ 13:39
ωραίο ... ταξίδι στην εμπειρία αλλά και την αναζήτηση της ζωής...

::up.:: ::up.::
kostas maris
01-12-2014 @ 14:11
πάρα πολύ ωραία, φιλοσοφία ζωής , καλημέρα ...
ΛΥΔΙΑ_Θ
01-12-2014 @ 14:41
Πολύ καλό !!!!!!!!!!!! Καλό μήνα
Nemo
01-12-2014 @ 14:48
Ωραιότατο!! ::rock.::
oneiropola
01-12-2014 @ 15:16
Με Ανατολικο !!!! ::rock.:: ::theos.::
Black Butterfly :)
01-12-2014 @ 15:18
::rol.:: ::yes.::
Γεδεών
01-12-2014 @ 15:52
Μπράβο υπέροχο!!!
ΑΝΤΗΣ
01-12-2014 @ 16:33
υπεροχο
**Ηώς**
01-12-2014 @ 18:51
::theos.:: Κάπου αστράφτει και βροντά,κάπου κάποιος πεθαίνει,
κάποιος με ίσκιους πολεμά κι'αγάπη άλλός μαθαίνει.
http://youtu.be/BFB1gADQ3jg
καλησπέρα Μιχάλη!!!!!!
φραγκοσυριανος
01-12-2014 @ 20:14
Λαγήνι τρύπιο η καρδιά χαράς..και δεν γεμίζει..
καραβοσύννεφο καημού που η ελπίδα αρμενίζει..

Πίνουμε της ζωής κρασί..με θάνατο μεθούμε,
μας νανουρίζει ο καιρός να γλυκοκοιμηθούμε.

Καιρός και τόπος δίδυμα ποτάμια και κυλάνε..
νά'ξερα πούθε κίνησαν..νά'ξερα πούθε πάνε..

Κάπου αστράφτει και βροντά,κάπου κάποιος πεθαίνει,
κάποιος με ίσκιους πολεμά κι'αγάπη άλλός μαθαίνει.

Καράβι ο κόσμος..κι'ο καιρός αέρας στα πανιά του..
ψάχνει για κόλπους έρωτα σε θάλασσες θανάτου. ::up.:: ::rock.:: ::up.::
kapnosa-v-ainigma
01-12-2014 @ 20:22
Καιρός και τόπος δίδυμα ποτάμια και κυλάνε..
νά'ξερα πούθε κίνησαν..νά'ξερα πούθε πάνε..
::love.:: ::love.:: ::love.::
Tessi
01-12-2014 @ 21:02
Σαν διαβατάρικα πουλιά τα χρόνια μας περνάνε.....
.ποιός τα σκοτώνει κυνηγός και πίσω δεν γυρνάνε; ::up.:: ::up.::
Sofitsa
01-12-2014 @ 21:39
Καράβι ο κόσμος..κι'ο καιρός αέρας στα πανιά του..
ψάχνει για κόλπους έρωτα σε θάλασσες θανάτου.
Υπέροχο δίστιχο!
pennastregata
01-12-2014 @ 22:10
Έξοχο το βρίσκω, Μιχάλη... ως αναζήτηση και στοχασμό, ως γραφή που αναδεικνύει τη δύναμη και την ομορφιά μέσα στην απλότητά της...
scarlet1977
01-12-2014 @ 22:33
ψάχνει για κόλπους έρωτα σε θάλασσες θανάτου.
::rock.::
ΒΥΡΩΝ
23-11-2017 @ 10:22
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
ΜΝΗΜΩΝ
24-11-2017 @ 07:01
::love.:: ::love.:: ::love.::
Σέσιλ
11-12-2017 @ 16:53
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Αρετη Ζ.
11-12-2017 @ 21:59
Ωραιότατο!!!!! ::hug.:: ::up.:: ::hug.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-12-2017 @ 22:11
Δεν μπορώ καλέ μου φίλε να διαλέξω ένα--δυο στίχους, θ` αδικήσω όλους τους υπόλοιπους, μια ομορφιά ακόμα στο περιβολάκι της καρδιάς μας.
Αχ και πόσο με συγκίνησε...το λαγήνι...είχα πολλά, πολλά χρόνια να το ακούσω, τσίφ!!! Μεσσηνία με πήγες, την αγάπη μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
12-12-2017 @ 19:37
Πίνουμε της ζωής κρασί..με θάνατο μεθούμε,
μας νανουρίζει ο καιρός να γλυκοκοιμηθούμε.

Κάπου αστράφτει και βροντά,κάπου κάποιος πεθαίνει,
κάποιος με ίσκιους πολεμά κι'αγάπη άλλός μαθαίνει.

θαυμάσιο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Greek pantheo
13-12-2017 @ 16:45
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο