| «Φεύγε του σημειωμένου ίνα μη σημειωθής».[I]
Έχει σημείο στο μέτωπό του,
μένει κρυμμένος σαν τ’ αγρίμι,
θα επιτελέσει τον σκοπό του
που τού ’χει χαραχτεί στην μνήμη.
Αλίμονό σου αν τον πετύχεις
και τού κινήσεις το ενδιαφέρο
– ένα ενδιαφέρο, διόλου εκ τύχης –
να πει βαθιά του, «πού τον ξέρω;».
Θα σημειωθείς κι ουδείς θα φταίει,
μόλις θ’ αγγίξει το κορμί σου
και θα ’ν’ οι χρόνοι οι τελευταίοι,
γεμάτοι βάσανα, της ζωής σου.
Μα πώς μπορείς να τού ξεφύγεις,
αναρωτήθηκαν οι ανθρώποι,
ποιοι κινδυνεύουν εν ολίγοις,
υπάρχουν σωτηρίας τρόποι;
Κι ακούγεται η φωνή του μπόση
των αοράτων και της χτίσης,
«εγώ στον έχω σημειώσει
κι άμα τον δεις, θα τον γνωρίσεις.
»Γι’ αυτόν η ρόδα σπάει στα κάρα
κι εκτροχιάζεται το τρένο,
μόνο της μάνας του η κατάρα
τον πιάνει, τον σημειωμένο».
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|