| |
Φεύγουν οι λέξεις
Ένα ποτήρι ήπια συνήθεια,
να ξεδιψάσω ένα Σάββατο πρωί
και μια γουλιά πικρόγλυκη αλήθεια,
σε κέρασα στιγμή μου κι΄όπου βγει...
Κι΄ήταν τα μάτια της, κεριά απ΄το Άγιο Όρος
που τρόμαζαν και βούρκωναν μαζί
κι΄εγώ συνάμα κυνηγός και κερασφόρος,
στάχτη ρίχνω στο βλέμμα της, το δάκρυ μη φανεί..
Φεύγουν οι λέξεις σαν καρφιά πυρακτωμένα
κι΄εκείνη όρθια, φιγούρα πλαστική,
στις φλόγες πέφτει να γλυτώσει απ΄τα γραμμένα
και μια κραυγή της αγκαλιάζει τη σιωπή...
Στον τόπο αυτό τα βήματά μου σέρνω,
τώρα π΄αχνίζει ακόμα η στιγμή,
αγύριστος ο χρόνος και το ξέρω
πάρτε με σύννεφα σ΄αγγέλων φυλακή...
Τετάρτη,3 Δεκέμβρη 2014 SG
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
