| |
τι κρύο κι αυτό μες στη ψυχή
κι ας λέμε αντέχω,είμαι καλά
πάγωσε η ελπίδα στη ζωή
το βλέμμα γέμισε απονιά
αγάπη ζητώ ,το ίδιο κι εσύ
πηγαίνω μόνη ,ζω στη σκια
δρόμοι έρημοι και σκοτεινοί
το δράμα σου ένιωσα πως μ αφορά
τα ίδια όνειρα κάναμε χτες
το χέρι μου κρατούσες μη φοβηθώ
πορεία μαζί ,στο αυριο έλεγες
κι εγώ είχα πει σε ακολουθώ
τι κρύο κι αυτό μες στην καρδιά
οι άνθρωποι μόνοι,γυμνό κλαρί
πόθοι που καινε και μαχαιριά
σκίζει την νύχτα μία κραυγή
αγάπη χρειάζεται ,ζεστό φιλί
μα με ασήμαντα η μέρα περνά
έρχεται η νυχτα μετά σιωπηλή
κι ένα παράπονο κουβαλά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
