| |
Ο γητευτής της μοίρας μου πάντα ήταν ο πόνος
απ' τα όριά μου μ'έβγαζε ο σαδιστής ο χρόνος
μιά κέρδιζα μιά έχανα στης τύχης τη ρουλέτα
ακόμα συνεχίζεται με τη ζωή η βεντέτα
Κι αν έγινε ο πόνος μου βουνό
από κει ψηλά τον κόσμο αγναντεύω
σαν μεθυσμένο αερικό
στην κορυφή του εγώ χορεύω
αγριμι τριγυρνά η ψυχή
στα απάτητά του μονοπάτια
και είναι οι πόθοι μου σπαθιά
στ' αστραφτερά της μάτια
Σε ανήλιους παράδεισους έρωτες ξεψυχούσαν
ήταν το κορμί μου μαγαζί που οι καημοί γλεντούσαν
της βεντέτας εκδικητής θα είμαι ο τελευταίος
αγέροχος, θριαμβευτής κι ωραιος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
