|
ΒΥΡΩΝ 09-12-2014 @ 07:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΝΤΗΣ 09-12-2014 @ 08:08 | υπεροχο | | **Ηώς** 09-12-2014 @ 09:20 | ξςχωριστή Ομορφιά
έκειψες!!!!!
καλημέρα Θανάση!!!!!!!! ::theos.:: | | oneiropola 09-12-2014 @ 10:14 | Κει στα βαθιά του λογισμού
οι σκέψεις που γεννιούνται,
μια σκέψη λες και πείσμωσε,
δεν παύει να γεννά.
Τα χρόνια κι ‘ αν περάσανε
αρνείται να κοπάσει,
στέλνει ένα κύμα στην καρδιά
και δυνατά κτυπά.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | pennastregata 09-12-2014 @ 10:22 | Πολύ όμορφη επιστροφή, Θανάση...
Καλημέρα! | | smaragdenia 09-12-2014 @ 11:22 | Είν τα κομμάτια της καρδιάς
που λένε το όνομά σου
και κάποιοι κτύποι αγγίζουνε
στη σκέψη σου συχνά,
που μένει πάντα ακοίμητη
στης προσμονής την πόρτα,
με την ελπίδα που άφησες
πίσω να ρθείς ξανά.
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μαυρομαντηλού 09-12-2014 @ 17:50 | Οι εκβολές της σκέψης μου
στα χείλη μου σαν φτάνουν,
αφήνουν ένα όνομα, !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
που γύρω μου αντηχεί,!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
πεισματικά και επίμονα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
η θύμηση κραυγάζει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
της λήθης το φτερούγισμα
να διώξει προσπαθεί.
Ε, ΑΦΟΥ Η ΘΥΜΗΣΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ Η ΛΗΘΗ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μ.Ελμύρας 09-12-2014 @ 20:03 |
Εξαιρετικό! | | πανσελινος 09-12-2014 @ 21:57 | Είν τα κομμάτια της καρδιάς
που λένε το όνομά σου
και κάποιοι κτύποι αγγίζουνε
στη σκέψη σου συχνά,
που μένει πάντα ακοίμητη
στης προσμονής την πόρτα,
με την ελπίδα που άφησες
πίσω να ρθείς ξανά. ::theos.::
'Ομορφο ! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|