stixoi.info: Το δάσος των σκιών

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132743 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το δάσος των σκιών

Βαδίζω στα μονοπάτια των αναμνήσεων.
Εκεί που ζούσα, εκεί που υπήρχε το φως.
Βυθίζομαι στο πέλαγος της θλίψης.
Εκεί που πέθανα, στο απόλυτο σκοτάδι.
Κάθε μέρα η ίδια διαδρομή, μα τώρα είμαι μόνος…

Άσκοπες περιπλανήσεις, άσκοπα ταξίδια.
Περπατώ αμίλητος, κοιτώ το χώμα.
Τριγύρω ένα τίποτα, όλα άδεια.
Χωρίς νόημα…

Κενές συζητήσεις, κενά πρόσωπα, κενές μορφές.
Για λίγες ώρες φοράω το προσωπείο.
Δεν πρέπει να με δούνε…

Γυρνάω σπίτι, κλειδώνω την πόρτα.
Σβήνω το φως και κλαίω στο σκοτάδι…[align=center]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Τακτικά διαβάζω και αδιάβαστο είναι.

errikos_rwot 10-12-2014 @ 23:13	... https://www.youtube.com/watch?v=YyKMGywcWgs
stefania (stefh) 10-12-2014 @ 23:43	::rol.:: ::smile.::
nadin1974 11-12-2014 @ 09:43	Κενές συζητήσεις, κενά πρόσωπα, κενές μορφές. Για λίγες ώρες φοράω το προσωπείο. Δεν πρέπει να με δούνε… Βαριά θλίψη υπέροχη γραφή! Καλημέρα Δημήτρη
καταΚΟΚΚΙΝΗ 11-12-2014 @ 16:34	ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΗ ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ ΔΕ ΜΕ ΕΙΔΕΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ, ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΛΑΙΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο