Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαν πλοία αναμμένα
 Για τον Άλκη Αλκαίο
 
Κλεισμένος στο καβούκι του, τριγύριζε.
Στο νου του τα τραγούδια, που χε γράψει.
Γιατί σαν μια φωνή, να του ψιθύριζε.
Πως κάτι στην ζωή του έχει αλλάξει.

Με μια φωτογραφία, που τον γέρασε.
Κοιμόταν και ξυπνούσε, κάθε μέρα.
Κράτησε φίλε μου, τα δύσκολα που πέρασες.
Και άσε τα εύκολα, να φεύγουν παραπέρα.

REFREN
---------------------------------------------------------------------------
Ήταν τα μεσημέρια του, θολά ξεθωριασμένα.
Τα βράδια του από σίδερο, σκληρό σαν το ατσάλι.
Και αυτά που πίσω άφησε, στης Πάργας το ακρογιάλι.
Θα φέγγουν μες στο κύτος της, σαν πλοία αναμμένα.
---------------------------------------------------------------------------

Κρυβόταν μες στο όνειρο, του πέλαγου.
Για μιαν αγάπη που, την είχε χάσει.
Αφήνοντας την λογική, στην τρέλα του.
Χτυπούσε την καρδιά του, να την σπάσει.

Τώρα αρμενίζει, σε ταξίδια, που του έλειψαν.
Στον ουρανό, στην γη και στον αέρα.
Σε ένα καράβι παίρνει όσα, αυτοί του στέρησαν.
Και τα στιχάκια του, σηκώνει για σημαία.

REFREN
---------------------------------------------------------------------------
Ήταν τα μεσημέρια του, θολά ξεθωριασμένα.
Τα βράδια του από σίδερο, σκληρό σαν το ατσάλι.
Και αυτά που πίσω άφησε, στης Πάργας το ακρογιάλι.
Θα φέγγουν μες στο κύτος της, σαν πλοία αναμμένα.
---------------------------------------------------------------------------



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις
 
nadin1974
12-12-2014 @ 17:20

Κρυβόταν μες στο όνειρο, του πέλαγου.
Για μιαν αγάπη που, την είχε χάσει.
Αφήνοντας την λογική, στην τρέλα του.
Χτυπούσε την καρδιά του, να την σπάσει.

πολύ όμορφο
μπράβο!
nadin1974
12-12-2014 @ 17:29
Είχα γράψει κι εγώ ένα τραγούδι για Εκείνον...

Αγώνας δρόμου η ζωή του
και μια λαχτάρα στην ψυχή του
αποκομμένος από τον κόσμο
και όνειρα πολλά στον ώμο

Προδότης, ήταν το κορμί
μα η καρδιά του ,είχ΄ ορμή
με τη ματιά της φαντασίας
στιχάκια σκάρωνε αξίας

Με ρίμα είχε πραγματευτεί
τα μέρη που δεν είχε δεί
μέσα του πνεύμα κατοικούσε
και γράφοντας, το εξυμνούσε

Τολμά βουτιά μες το ποτάμι
σε ανατάρραξη συνδράμει
γωνιά σε δώμα η παρυφή του
και καταρράκτης η οροφή του


Τι θαυμαστός ο νους τ΄ ανθρώπου
ανθός φυτρώνει ,άλλου τόπου
με σπίθα ξαφνικά θεριεύει!
και στο αιώνιο ταξιδεύει!
::smile.::
zaxarioudantonis
12-12-2014 @ 17:35
poly omorfo kai to diko sou ::hug.:: anamfisvitita enas katapliktikos kai yperoxos anthrwpos o alkaios!!!!! oti kai na grapsoume gia ekeinon pali ligo tha einai ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο