| |
Κοιμάται μόνος του και μόνος του ξυπνά.
Θέλει μονάχα μια στεριά, να τον γυρέψει.
Αφήνει πάντα τα πανιά του ανοιχτά.
Και στο υπόγειο του αμπάρι, τρύπες έχει.
Πίνει στην άσφαλτο της θάλασσας κρασί.
Και περιμένει η τρικυμία, να τον πάρει.
Γιατί η κατάρα που του ρίξαν οι Θεοί.
Του χει μαυρίσει από τον ήλιο, ως το φεγγάρι.
REFREN
-----------------------------------------------------------------------
Ο ταξιδιώτης της αλμύρας μόνο ξέρει.
Πως οι καιροί αλλάζουν έτσι ξαφνικά.
Θέλει μονάχα μια μικρή ακρογιαλιά.
Και να μυρίσει λίγο στεριανό αγέρι.
-----------------------------------------------------------------------
Χαροπαλεύοντας στα μαύρα της νερά.
Στον Ποσειδώνα κάνει τράκα, παρακλήσεις.
Τραβώντας το κουπί στα χέρια του τα υγρά.
Και ψιθυρίζοντας παλιές του, αναμνήσεις.
Έχουν στερέψει τα μπαγκάζια από καπνό.
Και το αλάτι του έχει κάψει πια το δέρμα.
Με σώμα ταλαιπωρημένο και νεκρό.
Μετράει τον κόσμο που έχει φτάσει ως το τέρμα.
REFREN
-----------------------------------------------------------------------
Ο ταξιδιώτης της αλμύρας μόνο ξέρει.
Πως οι καιροί αλλάζουν έτσι ξαφνικά.
Θέλει μονάχα μια μικρή ακρογιαλιά.
Και να μυρίσει λίγο στεριανό αγέρι.
-----------------------------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
