Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131918 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χρονικό (σχεδίασμα β)
 
Χρονικό
(σχεδίασμα β)


Εκεί που σμίγει ο ποταμός
που κατεβαίνει από τα βουνά
τη θάλασσα,
καθίσαμε και κλαίγαμε.
Τα δάκρυά μας τρέχανε
από τα μάτια στα γένια μας
κ’ από κει στη ζεστή άμμο
που φυτρώνουν οι λυγαριές.
Ένας χαμένος σκύλος μας κοιτούσε
από τα ξερά χρυσά χόρτα.
Τρεις αετοί πετούσαν από πάνω μας.

Τα μεσάνυκτα που άλλαξε ο άνεμος
ήρθε .
Πήγε εκεί που είχαμε τα πράγματά μας
Με το ελαφρό του βήμα
σα να μη μας γνώριζε
η ίσως να μη μας έβλεπε καθόλου.
Τι έψαχνε….
Τότε είδαμε το κοιμητήρι.
Είχε έρθει μαζί του στην έρημη
ακρογιαλιά.
Τα κύματα έβρεχαν τους πρώτους τάφους
Δεν είχε μάθει ακόμα να χειρίζεται το θάνατο..

Ο μικρός γιος του ξύπνησε (μας είπαν)
τη νύχτα εκείνη χαρούμενος.
Είχε δει το πατέρα του.
είχε άλλο όνομα
Και ήταν λέει το λιοντάρι του Θεού στο Ήλιο.
Ήταν λέει φτιαγμένος
Από φωτιά και αγάπη.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kapnosa-v-ainigma
12-04-2006
Πολύ εσωτερικό, πολλά σύμβολα! Αυτό που κατάλαβα μου άρεσε!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
12-04-2006
Ξαναπάω στο χρονικό. :)
ARGY
12-04-2006
Η τελευταία στροφή με ανατρίχιασε! Ωραία γραμμένες οι εικόνες σου. Όμορφο. Καλησπέρα.
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
12-04-2006
Καλησπερα, ομορφο !!!!!!
Αγνή
12-04-2006
Αχ keadas, αγγίζεις πολλά....!
agrampeli
19-12-2006 @ 05:34
με άγγιξε πολύ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο