| |
Πήρα ένα τηλέφωνο να σε καθυσηχάσω,
να μη φοβάσαι ξόφλησα και δεν θα σε πειράξω,
σου είπα ένα συγνώμη που έφταιγες εσύ
και κράτησα μια στάση καθαρή Χριστιανική.
Του είπα του Θεού μου πως αυτό με ταπεινωνει,
περνάω κάθε τόσο μπουλντόζα σε βελόνι,
απάντηση δεν πήρα και κάγχασε κι αυτός,
ο πληγωμένος μου φτηνός ,κακός εγωισμός.
Χαράκωσα τα χέρια μου να σπάσουν τα όνειρά μου,
γι'αυτά δεν είμαι μίλησαν τα αναρρωτικά μου,
σιωπή μια ηρεμία σαν κι αυτή πριν το σεισμό,
και πάλι λάθος θάνατο ετοίμασα να πιω.
Τα μάτια μου-Μα τι μπελάς!-τα βλέπουν όλα σκόνη,
εκεί αυτά σαν τρίμματα ψωμιού που δεν φουσκώνει
κι αν πέσουν σε νερό κι αν πιάσει ένας αέρας,
διαλέγουνε τις θέσεις τους ..της νύχτας και της μέρας.
Γιατί έχω και αυτό ..αυτό που με ζαλίζει,
μεταβολή κι απ'την αρχή..το μέλλον σας ανθίζει,
ΟΡΙΣΤΕ ΜΙΑ ΣΥΣΠΕΊΡΩΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΙΤΑΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΡΩΜΑΙΚΟΎ ΣΤΡΑΤΟΥ.
του είπα του θεού μου πως αυτό με σημαδεύει,
κι αν θέλω να αγιάσω μια αδικία με παιδεύει,
δεν το'χω από το φως;δεν είναι ευλογημένο;
για μένα από το χέρι του δεν είναι χαραγμένο;
Στον κόσμο γίνονται πολλά και έχω μπερδευτεί,
η αλήθεια και το ψέμα έχουν θέση στην ψυχή
κι αφού το φτάνω ως εδώ κι απάντηση δεν παίρνω,
του κεφαλιού μου κάνω και δεν τα καταφέρνω.
Να ρχότανε τα χρώματα στ' ασπρόμαυρο που ζω,
ότι και να βλεπα ιερό θα το'κανα σκοπό,
σπυρί -σπυρί θα μάζευα τα δίκαιά του αυτά,
μονάχα αυτά και τίποτα κακό μες την καρδιά.
Συγνώμη για το τίποτα ,απώλεια μου'χει φέρει
και δεν υπάρχει σήμα του για να με συνεφέρει,
σοφά κι ορθά τα ταπεινά μα νιώθω σα σκουλίκι,
που δεν αξίζει άλλο να δει κι απλώς εγκαταλείπει.
Στιγμές -στιγμές με πιάνει η ανάγκη ν'αμυνθώ
να αλλάξω οτι γνωρίζω για σωστό και ηθικό,
να συμμαζέψω ότι μπορώ,να ανασυνταχθώ,
πάρω δεν πάρω απάντηση να μην παραιτηθώ
Ισως να φταιν τα τρίμματα που έχω μες τα μάτια,
σπυρί-σπυρί μαζεύονται και χτίζουνε παλάτια,
ΟΡΙΣΤΕ ΜίΑ ΔΥΝΑΜΗ ΣΙΤΑΡΙ ΑΠΟ ΓΡΑΝΊΤΗ
ΚΑΙ ΦΤΙΑΞΤΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ ΜΑΚΡΙΑ
Σ'ΆΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
