| |
| | Ενα Σπιρτο |  | | | Ελπίδας φώτα, τα τριαντάφυλλα ανθούν το σπίρτο σβήνει, στην καρδιά πια καίει η φλόγα ... | | |
ΕΝΑ ΣΠΙΡΤΟ
Ξανά σκοτάδι, ησυχία, φωνή καμιά
μόνο ένα σπίρτο στο κουτάκι έχει απομείνει
παίζει η φλογέρα ένα μονότονο τραγούδι
το χιόνι σκέπασε το τελευταίο λουλούδι
βαριά τ’ αγέρα είν’ απόψε η ανασαιμιά
δεν πιάνει ευχή πια κι η στερνή ελπίδα σβήνει
Πικρό σημάδι, ανταρσία, του νου σκιά
κι ένας ζητιάνος σαν κουβάρι στη γωνία
δεν έχει εμπόρευμα, το κλέψανε τ’ αστέρια
η φλόγα τρέμει και σφαλά στα δυο του χέρια
θολό τοπίο η σκέψη, ολόγυρα ερημιά
βαθύ ποτάμι οι συνειρμοί όλο τρικυμία
Τριγύρω στάχτη, απραξία, ιχθύος σιγή
τ’ όραμα σκίζει τ’ άγρια νέφη και κυρτώνει
έρχεται η νύχτα με μορφή γιαγιάς και λέει
γλυκές, παρήγορες κουβέντες, μα όμως κλαίει
χρόνια βραδιάζει δίχως να χαράζει η αυγή
κι η υπομονή σαν σπίρτο σβήνει και τελειώνει
Το δίκιο αδράχτι, τυλιγμένο με κλωστή
του κάθε γέρου χρόνου τα μαλλιά υφαίνει
νόθο κορίτσι, τρομαγμένο απ’ τους ανέμους
τραγούδι γίνεται λαϊκό για πικραμένους
στων καλικάτζαρων τα χείλη σαν πιαστεί
πιότερο ακούγεται την ώρα που σωπαίνει
Ξωπίσω ξόρκια, ξωτικά μπρος στη φωτιά
του σπίρτου που άναβε, χορό και γλέντι στήνουν
πιάνει η γιαγιά στον κύκλο ευθύς των φαντασμάτων
σαν μια ιέρεια, αλληγορία ποιημάτων
αναστενάρισσα, της βασκανίας γητειά
κι όλες οι σκέψεις του θολού μυαλού αργοσβήνουν
Ελπίδας φώτα, τα τριαντάφυλλα ανθούν
το σπίρτο σβήνει, στην καρδιά πια καίει η φλόγα
σαν μάνα η φύση, σαν πατέρας ο καιρός
συνουσιάζονται, γεννιέται ατόφιο φως
και ψηλαφίζοντας τα χείλη του ζητούν
γάλα να πιουν απ’ της μικρής ζωής τη ρόγα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | “k©sm!m@” | | | |
|
ΛΥΔΙΑ_Θ
18-12-2014 @ 10:07 | έρχεται η νύχτα με μορφή γιαγιάς και λέει
γλυκές, παρήγορες κουβέντες, μα όμως κλαίει
χρόνια βραδιάζει δίχως να χαράζει η αυγή
κι η υπομονή σαν σπίρτο σβήνει και τελειώνει
Ολο μια ομορφιά Κωστή !!!!! Δεν έχω λόγια !!!! Καλημέρα | | nadin1974
18-12-2014 @ 10:32 | κι η υπομονή σαν σπίρτο σβήνει και τελειώνει
Καλημέρα Κώστα!
Η ψυχή σου γεμάτη τραγουδιού ευλογία
και οι λέξεις χορεύουν κυκλικά σ΄ ελεγεία
Ευχαριστούμε για όσα υπέροχα γράφεις!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αναπάντεχος
18-12-2014 @ 12:09 | Το δίκιο αδράχτι, τυλιγμένο με κλωστή
του κάθε γέρου χρόνου τα μαλλιά υφαίνει
νόθο κορίτσι, τρομαγμένο απ’ τους ανέμους
τραγούδι γίνεται λαϊκό για πικραμένους
στων καλικάτζαρων τα χείλη σαν πιαστεί
πιότερο ακούγεται την ώρα που σωπαίνει !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ | | pennastregata
18-12-2014 @ 14:11 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Μ.Ελμύρας
18-12-2014 @ 19:02 |
Εξαιρετικό,Κώστα!
Καλησπέρα. | | oneiropola
18-12-2014 @ 21:07 |
Ελπίδας φώτα, τα τριαντάφυλλα ανθούν
το σπίρτο σβήνει, στην καρδιά πια καίει η φλόγα
σαν μάνα η φύση, σαν πατέρας ο καιρός
συνουσιάζονται, γεννιέται ατόφιο φως
και ψηλαφίζοντας τα χείλη του ζητούν
γάλα να πιουν απ’ της μικρής ζωής τη ρόγα
Μπράβο Κωστή !!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | kostas maris
19-12-2014 @ 08:17 | καλημέρα παιδιά, ευχαριστώ πολύ όλους σας, θα τα πούμε αργότερα ή αλλιώς αύριο, ίσα που πρόλαβα να γράψω κάτι καινούριο και φεύγω για Ρέθυμνο, προέκυψαν δουλειές και τρεχάματα, να στε καλά όλοι ... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
