| |
[align=left][B][I]
*~* Σου ταιριάζει νομίζω *~*
Πλήγωσες ένα όνειρο, θολό και ματωμένο
του έσβησες τον ουρανό κι' έμεινε λαβωμένο
με πίκρα το καθήλωσες σε απονιάς γωνία
που κοίταξε τα μάτια σου μ' Αγάπης αγωνία.
Στο φως της πανσέληνου σε κοιτούσε
που σεργιανούν Αγγέλοι κι' εραστές
κι' εσύ μαχαίρι κρατούσες
να τεμαχίζεις της Καρδιάς του τις πνοές.
Δεν σκέφτηκες του σύμπαντος τη φύση
στις αδικίες πως πληγώνονται οι ψυχές
μπλοκάρεις την Αυγή σε μία δύση
που δεν θα φέρει ποτέ της ευχές.
Γραμμένη η ζωή του με χίλιες στιγμές
όμορφες δύσκολες κακές και καλές
μπορούσε να φέρει στο διάβα χίλιες γιορτές
τότε και μόνο μια ζωή δε φτάνει,, θα λες...
Χίλια κομμάτια μια καλημέρα
χιλιάδες σκέψεις μιας χαραυγής
μια προσμονή χωρίς αέρα
αποκυήματα μιας λογικής.
Στο κορμί του ιδρώτας και αίμα
κι' ένα δάκρυ που δεν βλέπει κανίς.
Φαντάζεται τα φιλιά να πλησιάζουν τον ήλιο
κι' όλα τ' αστέρια μιά αγκαλιά
να είναι στις ψυχές μας ένα ειδύλλιο
στο κόσμο μας να ζωντανέψει η χαρά.
Ξεδίπλωσε τη Καρδιά σου και πέτα το γκρίζο
γιάτρεψε τ' όνειρο, σου "ταιριάζει νομίζω"
βούτα το βαμβάκι στου Έρωτα το βάμμα
σκούπισε το αίμα με την Αγάπη αντάμα.
* * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
