| ΒΑΡΚΟΥΛΛΑ ΜΕΣ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟ
Βαρκούλα μες΄το πέλαγο,
Μονάχη ν΄αρμενίζει,
Δίχως πανί, χωρίς κουπί,
Το κύμμα την βυθίζει,
Έτσι κι΄εγώ μες΄την ζωή,
Να βολοδέρνω μόνος,
Να με κτυπά από παντού,
Να με ματώνει ο πόνος,
Τις νύχτες που στον ουρανό,
Γενιούνται τα αστέρια,
Σηκώνω το κεφάλι μου,
Και δείχνω με τα χέρια,
Τ΄αστέρι που είναι φωτεινό,
Πιότερο εκεί πάνω,
Και με φωτίζει τις νυχτιές,
Τον δρόμο να μην χάνω,
Μα η ζωή μου φέρθηκε,
Σκληρά, μ΄έχει τσακίσει,
Και ένα αστέρι δεν μπορεί,
Τον πόνο να μου σβύσει.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|