| |
Άπλωσε κάτω το κορμί της,
πάνω σε ότι είχε ονειρευτεί,
υγρή κυλούσε η ψυχή της,
και την αύρα ψηλαφούσε της βροχής.
Μέθυσε στην αγκαλιά της,
κάθε ανοιξιάτικο πουλί,
που φοβόταν το χειμώνα,
κι ήθελε κάπου να κρυφτεί.
Κρύφτηκε μέσα στην αυλή,
σταγόνα απο δροσιά νυχτερινή,
στα πέταλα του ρόδου κοιμισμένη,
μαγεμένη απ το άστρο της αυγής. Υ.Γ(Αφροδίτη)
Την αγριότητα που είχα ονειρευτεί,
τα άστρα όλα να κατακτήσω,
είδα πως ανήκουν τελικά,
στον πόνο που κοιτούσα να αποφύγω...
Μη γίνω μια σταγόνα στη βροχή,
και ο αέρας με σηκώσει,
μα φωτίζουν τ' άστρα στη σιγή,
και η δύναμη δε κάνει τ' άνθος να φυτρώσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
