| Είσαι στο δρόμο κοιτάς με τρόμο
Και μες στα χείλη σου πονάει η σιωπή
Σκέψεις διαβάζεις όμως διστάζεις
Με κάποιο βήμα να διώξεις τη στιγμή
Δεν βγάζεις μίσος και ένα ίσως
Στέλνει την σκέψη μου στο λυτρωμό
Παγώνει ο χρόνος δεν είμαι μόνος
Άγια η ώρα που σ' έχω εδώ
Κάτι μου γνέφεις ακόμα αντέχεις
Την παρουσία μου την ξαφνική
Κόβει το βλέμμα μοιάζει σαν ψέμα
Κάνει την αίσθηση μοναδική
Ανάσα δίνει στην καρδιά η επιείκεια
Θα σιγοντάρει και μοιραία θα ενδώσει
Εδώ στο δρόμο τελετή για τα επινίκια
Που η τύχη διάλεξε ξανά να μας ενώσει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|