| |
| | Ο πέτρινος κόσμος των ισχυρών σ' ένα κόσμο πο |  | | | Τίτλος που τέθηκε από το ΕΜΠ σε μαθητικό διαγωνισμό ποίησης :) - Μάρτιος '97 | | |
Ο κόσμος μας
κόσμος αγάπης και ελπίδας
φτιαγμένος από ακριβή πορσελάνη
Ράγισε!
Κι όμως εσύ τον κοιτάς και λες πως όλα είναι ιδανικά
Ίσως η όψη μας να μοιάζει
μα μέσα μας είμαστε τόσο ξένοι
Βλέπουμε κι οι δυο τον ίδιο ουρανό
Εχουμε κι οι δυο τον ίδιο Θεό
κι είσαι κι εσύ άνθρωπος
όπως κι εγώ
Με έφεραν στον κόσμο
γεμάτη ελπίδες, όνειρα, οράματα
Τα έκαψες όλα!
Δε ρώτησα, μα ξέρω γιατί..
Πάνω στο βωμό της ψεύτικης υπεροχής σου
Θυσίασες την ευτυχία μου
Την ίδια μου τη ζωή
Στη στάχτη μου χτίζεις τη δόξα,
τα πλούτη, τα κάστρα σου
Και δεν ντρέπεσαι!
Θέλω να ζω καλά όπως κι εσύ
Γιατί να 'ναι τα πλούτη σου κλοπή απ' το δικό μου αίμα?
Γιατί με τον ιδρώτα μου να κερδίζω
όσα έτσι κι αλλιώς μου ανήκουν
κι εσύ, που ποτέ σου δεν έδωσες,
να χεις κι ένα δεύτερο δικό σου κόσμο?
Θέλω να ζήσω,
κι αν δεν μ αφήνεις, πάλι θα το κάνω!
Αγάπη για τη ζωή, ειρήνη και ισότητα μου δίδαξαν παιδί
Και θέλω να μπω μπροστά από όλα αυτά
να τα υπερασπίσω
Μα η γη σου βουλιάζει
και μαζί της βουλιάζω κι εγώ
Κι εσύ δεν καταλαβαίνεις
Εθελοτυφλείς θάβοντας ό,τι πιο αγνό
ό,τι πιο σπουδαίο
κάτω από τη σκόνη της υποκρισίας
του εγωισμού και του υλικού πάθους σου
Θέλω να δώσω στην πατρίδα μου αυτά που της ανήκουν
Και να πεθάνω γι'αυτήν και για τα κλαδιά ελιάς που αιώνια θα τη στεφανώνουν
Να δώσω και τη ζωή μου ακόμα
για να τη φωτίζει πάντα αυτός εδώ ο ήλιος!
Κι αν δεν μ αφήνεις, πάλι θα το κάνω!
Θέλω να έχω το δικαίωμα να αγαπώ και να αγαπιέμαι
Να έχω το δικό μου μερτικό
στη μοιρασιά της ευτυχίας και του έρωτα
Να δώσω αγάπη
κι όχι μίσος και όπλα
Κι αν δεν μ' αφήνεις, πάλι θα το κάνω!
Γιατί δεν ξέρεις!
Γιατί δεν βλέπεις και δεν μπορείς να αισθανθείς
Γιατί η μυρωδιά του χρήματος σκότωσε τη μυρωδιά των λουλουδιών
Εμπρός λοιπόν!
Σκόρπισε τη ζωή σου!
Μπες σε μια τράπεζα και εξαργύρωσέ την όλη
Κάνε τα ιδανικά, την αγάπη και την ειρήνη
επιταγές
Κάνε τα όλα εισιτήριο για την ψεύτικη
τη χάρτινη ζωή που ονειρεύεσαι
Εκεί όπου θα είσαι μόνος σου
Ναι, θα υπάρχει αγάπη
Αγάπη για το χρήμα
Μα θα μισείς τον εαυτό σου
Θα υπάρχει ειρήνη
Η ειρήνη της μοναξιάς στη σιωπή που θα σε πνίγει
Και θα σε πολεμάει η ψυχή σου
Θα υπάρχει η ζωή
Η ζωή που έχτισες πατώντας τα δικά μου όνειρα
Μα θα σε σκοτώνουν, κάθε νύχτα,
οι κραυγές που φύλαξα μέσα μου από παιδί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
12-04-2006 | Καλησπερα Κυρια μου !!!!!! Τοσο αληθινο που το ενιωσα σαν δικο μου, λες και το εγραψα εγω !!!!!! Τα σεβη μου ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ !!!!!!!!! | | Γιώργος_Κ
12-04-2006 | Καλησπέρα Λενιώ!!! Εύχομαι να σε λένε Έλενα, γιατί έχουμε εδώ μέσα μια άλλη Έλενα που όμως δεν είναι Έλενα, είναι κάτι απροσδιόριστο θα έλεγα.....Καλως όρισες κοπέλα μου, γράφεις υπέροχα!!! | | Γιώργος_Κ
12-04-2006 | Είδα και το προηγούμενο σου, και είναι εξίσου εξαιρετικό!! Δεν είμαι ποιητής να σε κρίνω, ούτε logotexnis, όμως φαίνετατι η φλέβα!!!! Καλησπέρα :) | | Γιώργος_Κ
12-04-2006 | Α! Επίσης μην τρομάξεις απο κάτι τύπους που τριγυρνάνε εδώ μέσα, περαστικοί είναι μέχρι να έρθει ο μπόγιας να τους παραλάβει όλους μαζί....:) | | μπρουχίτα
12-04-2006 | Αλήθειες μαζεμένες... Ειδικά οι δύο τελευταίες στροφές με έστειλαν Έλενα.. Μπράβο σου :) | | elenasmith
12-04-2006 | Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ :-)) It's so nice to be here!Φιλιά πολλά!!! | | Αγνή
12-04-2006 | elenasmith καλωσόρισες! Εύχομαι ν' αντέξεις.... πρόσεχε τις κόκκινες κηλίδες.... Φιλιά. | | ARGY
12-04-2006 | Με μπρουχίτα κι εγώ. Καλη σου μέρα | | kapnosa-v-ainigma
13-04-2006 | Κι αν δεν μ' αφήνεις, πάλι θα το κάνω! Kαλημέρα ήλιε καλημέρα! | | elenasmith
13-04-2006 | Υπέροχη μέρα, καλημέρα καλημέρα!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
